ყველამ ჩვენს ოთახებში წავედით და კარზე ზარია, გავაღე და რას ვხედავ ვიღაც ბიჭი იდგა ბუკეტით
–გამარჯობა,რამე გნებავთ?
–აი ეს თქვენთან გამოგვატანეს
–ვინ?
სანამ ამას დავასრულებდი გაიქცა
-რა მოხდა ვინ იყო ანი? (მ)
–უუპს თაიგული?ვისია? (თაკო)
–აი თაკო შენია
–აა ,,,ნეტა ვინ გამომიგზავნა?
–დებილოო მოგატყუე ნახე ბარათი ჩემია –სიცილი ამიტყდა...ერთი სახე გენახათ თაკოსი
–რა დამპალი ბავშვი ხარ
–დაიცა წერილი უცნობისგან
"შენი თვალები ყავისფერია,შენი ღიმილი მიმზიდველი,არ მინდა შეგაშინო და არ გეტყვი ვინ ვარ"
–ოო,რა იდიოტები არიან რა,არ მინდა შეგაშინო,არ მინდა შეგაშინო,ვერ ვიტან ესეთებს (მე)
–მადლობა თქვი ვინმეს რო უყვარხარ (თაკო) –სიცილით
–ეხლა შური უნდა იძიო?
–ჰმ,..ვიფიქრებ
–გეყოთ...ყავა დავლიოთ,ნამცხვარი ვჭამოთ და დავიძინოთ რა(მ)
–ამას რა დაემართა? ;დ ყავა დავლიოთო და მერე დავიძინოთო
–შენი აზრით დაგეძინება? (თ)
–აუუ გავსუქდები :( (მე)
–ხოდა შენს თაყვანისმცემელს აღარ მოეწონები
....
ესე მოკლედ დილა გათენდა...
მარიმ გაგვაღვიძა
–დაიცა ჩვენ აქ დაგვეძინა? (თ)
–აე,,რა ჩაგვიყარე ყავაში ? –სიცილით
–რავიციი ცოტა დამაძინებელი აღარ მორჩით კამათს დაა
–მართლა?? )მე –ვირმა გნა....–მარი –ჩჩ...–თაკო –...თლა (მ) ცოტა ხანში ყველანი მზად ვიყავით –აბა გოგოებოო,გადავრიეთ ბიჭები? – თ –აბა რაა– (მ) -YeSs –მე
ჩვენი ღრმადპატივცემული ტაქსით დავაწექით სკოლაში ყველას ვაკვირდებოდი რომელიმე იქნება გუშინ ვინც წერილი გამომიგზავნა თქო მაგრამ ვერაფერი შევამჩნიე გაკვეთილები საინტერესო იყო,ჩემთან ერთი ბიჭი მოვიდა –შეიძლება ხო დავჯდე? გარშემო გავიხედე –ხო ნუ რავიცი,ადგილი არსადაა სხვაგან და რათქმაუნდა
გაკვეთილზე ხშირად შევხედე მაგრამ ის არ მიყურებდა და ყველაზე მეტად ამაზე მომეშალა ნერვები...აი როცა ზარი დაირეკა ...
| 
360
823
600
