მაღაზიაში შევედით და ნეტავ არც შევსულიყავი…ნიკი და სელენა შოპინგობდნენ,ნამდვილი შეყვარებულებივით იქცეოდნენ,რაც ძალიან მაღიზიანებდა მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე...მალევე შეგვამჩნიეს
–გოგოოოებო როგორ ხართ?(ნიკი)
–კარგად,თავად?
–ვაა მაილი უკვე ჩამოხვედი?
–ჩამოვედი არა გამოვედი
–ხო ნიკ უკვე ჩვეულებრივადაა...–სელენა–წამოდი წავიდეთ არ დაგვიმთავრებია ვაჭრობა,გოგონებს მერეც ნახავ
–დაიცა სელენა...მაილ კარგი იყო პარიზი?
–პარიიიზიი???მგონი აქ რაღაც სხვა ამბავია...ნიკ ჯონას მე ვიყავი საავადმყოფოში,დედა გარდამეცვალა და რა დროს პარიზია?შენ კი ერთხელაც არ გაგხსენებივარ...დიდი მადლობა–ხმა აღარ ამოუღია–წამო რა ემილი რისთვისაც მოვედით დავასრულოთ...სელენას და ნიკის გავაყოლე თვალი გარეთ გავიდნენ,საშინელი ყვირილი ისმოდა გარედან,მერე დავინახე ნიკი მანქანაში ჩაჯდა ხოლო სელენა ატირებული გავარდა...ამაზე ჩამეცინა და ჩემს საქმეს მივუბრუნდი=)
მოკლედ ესე ჩაიარა დღემ და საღამო იყო კარზე ზარის ხმა რომ გავიგონე...
–ნეტა ვინაა???(ე)იდგა ესე გამოშტერებული
–რავიცი აბა მე...ეხლა ეგრე უნდა იმკითხაო? მიდი გააღე კარები და მიხვდები
–შენ არ იკადრო ტრაკის აწევა
–ნუ უზრდელობ გოგო–და ბალიში ვესროლე–მანამდე ზარის ხმა კიდევ უფრო ხშირდებოდა
–მიდი გააღე კარი თორე ლამისაა ჩამოიღო ვინც არი
–მოვიდვააარ–კარები გააღო და ვიღაცა გიჟივით შემოვარდა
–მაილი სად არიი?–ეს ის მატყუარა გომეზი იყო
–აქ ვარ ქალბატონოო რა მოხდა?–მდივანზე ჩამომიჯდა და ნიანგის ცრემლები გადმოყარა
–შენ იცი რა გააკეთე?მე და ნიკი დაგვაშორე ერთმანეთს
–ააა უი შეყვარებულები იყავით? არ ვიცოდი
–ნუ თვალთმაქცობ შენი საქციელით დამაკარგვინე ის ვინც ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია
–შენ ნიკი შენი ტყუილებით და გამოგონილი ზღაპრებით დაკარგე,და თუ ოდესმე ვინმეს დაკარგავ შენს თავს დააბრალე...ის რომ შენთვის მნიშვნელოვანი ყოფილიყო მასთან მართალი იქნებოდი...მომისმინე რა ეგ სიყვარული არ არის
–შენ საერთოდ რა იცი რა არის სიყვარული...
–ვიციი
–როგორ იცი...შეყვარებული შენ არ გყოლია,მამა შენ არ გყოლია,დედა შენ არ გყავს,მალე სულ მარტოო დარჩები და ობოოლი ბავშვივით იმათხოვრებ...!!!მერე ბოდიშს მომიხდი
-მე მეგობრები მყავს რომლებიც არასოდეს მიმატოვებენ,და მე მაილი არ ვიყო თუ შენ ოდესმე ბოდიში მოგიხადო
–ეხლა კიდე დიდხანს უნდა ვუსმინო თქვენს ლაპარაკს? სელენა გადიი რაა,აქ არავის სჭირდები
გავარდა და კარები მიიხურა
–ემილი ნაწილობრივ მართალიცაა სელენა...
–ჩუუ ეხლაა...ხო იცი მე არასდროს მიგატოვებ–ასეთ ფერებაში იყო მობი რო აწკრიალდა :დ
–ვაიიჰ დედაჩემია ნეტა რა უნდა (ე)
–ხოოო დედაა......–ცოტტაა ხანიი ხმა აღარ ამოუღია და მერე ერთი კარგად იწივლაა
–რააა????არ არსებოოობს....არაა დედააა არავითარ შემთხვევაში–ტელეფონი გაიქნია და ძირს დაეგდო
–მოკლედ ჩემს სახლში რამდენი მობი იმტვრევა რავიიციი მეე
–ოო დაიცა რა რა დროს ხუმრობაა
–ნუუ მაშიიინეებ
–როგგოორც ჩანს მართლა მარტო რჩები....
–აა?
–აუუ არაა L ტელეეფოოონი მათხოვე –და ემის რო შევხედე გამახსენდა ტელეფონის ბედი :დ
–მაიილს დამშვიდდი რაა გთხოვ ერთ კვირაში ჩამოვალ
–რაა ერთიი კვირაა .... აუუ ვაიმეე კარგად ხარ?
–ეხლა მომაკითხავენ
–უკვე?
–უუპს..ხოო...აუუ კაიი რა ყოველდღე დაგირეკავ ხოლმე
–თავიი დამანებე რაა – კარი გაიღო და ემილის მამა შემოვიდა
–აბა ემ წავედით სოფელში?(მე გამომხედა და შებრუნდა)
–ჰო მამა...
–კაი გარეთ გელოდები
–მაილი არ გამაცილებ?
–ხო რათქმაუნდა–მივედი და ჩავეხუტე–მალევე გარეთ გავედი,ვუყურებდი როგორ ჩაჯდა მანქანაში,თვალს ვერ მაშორებდა ბოლოს ხელი დამიქნია და წავიდა
ტირილი მინდოდა
–კარგად ემ,მომენატრები...სახლის კარებს ვაღებდი რომ ვიღაცამ მიმიხურა
–თავს არ დამანებებ ჯოჯოხეთის მაშხალა?