[/c]მარისგაან მომხმარებელი და ასევე ძალიან კარგი მეგობარი ანი_ლოვერი ცუდადაა... არ ინერვიულო ანი დრო ყველაფრის მკურნალია .. შენ ცუდად ხარ და განიცდი არავინ და არაფერი გაინტერესებს ამ ტკივილის გარდა.. გვინდა რამე გიშველოთ ხასიათზე მოგიყვანოთ, მაგრამ არაფერი არ ჭრის. ვგრძნობ, რომ ეს რაღაც უფრო დიდი და მტკივნეულია, ერთი ხელის მოსმით რომ არ გვარდება… ვცდილობ განუგეშო და გეუბნები რომ ყველაფერი გაივლის, რომ დრო ყველაფრის მკურნალია..ზოგჯერ როლებს ვცვლით–მე არაფრის გაგონება არ მინდა და უკვე შენ გიწევს ჩემი დამშვიდება ამავე სიტყვებით.. ყოველ ჯერზე ასეა, როცა მე, შენ ან ჩვენს რომელიმე მეგობარს რამე „ისეთი" შეემთხვევა. ჩვენ ამ სიტყვებში ვპოულობთ გამოსავალს.
რატოომ?
ჩვენ როგორც მეგობრებს, არ შეგვიძლია მშვიდად ვუყუროთ, როცა ჩენს გვერდით ვიღაც ცუდ ხასიათზეა.. თანაც უბრალოდ ცუდ ხასიათძე კი არაა, ცხვირპირი ჩამოსტირის.. ამ დროს ჩენ ბუნებრივ მოვალეობად ვთვლით რომ იმ ადამიანს გამოვუკეთოთ განწყობა, მაგრამ ზოგჯერ სიტუაცია იმდენად რთულია, არც კი ვიცით რა ვთქვაათ..დროს არ შეუძლია ასეთი ტკივილების განკურნება. დროს საერთოდ არ შეუძლია იყოს მკურნალი. ერთადერთი, შეუძლია დაგავიწყოს…დრომ შეიძლება შორს, ძალიან შორს წაიღოს ტკივილი, სადღაც ფსკერზე დალექოს და მერე უამრავი მოგონება მიაყაროს ზედ, მაგრამ ვერ გააქრობს და, შესაბამისად, ვერც გვიმკურნალებს…
ასე რომ, ყოველთვის, როცა ამ სიტყვებს ვამბობთ, ჩვენ ვიტყუებით. შეიძლება განზრახ არა, მაგრამ მაინც… გამოდის, რომ ვატყუებთ ადამიანებს, რომელთა გამოც ვწუხვართ, ვნერვიულობთ და თან ჯიუტად ვთხოვთ, რომ დაგვიჯერონ…
ხომ შეიძლება, მოვეშვათ „ყველაფერი კარგად იქნება"-ს თამაშს, თვალი გავუსწოროთ სიმართლეს?!
იქნებ მეგობრებს ჩვენი „გამხიარულდი, რა!"-ს ან „ძლიერი უნდა იყო!"-ს ნაცვლად ჩვენი სხვანაირი თანადგომა უფრო სჭირდებათ?! იქნებ იმით უფრო დავეხმაროთ, რომ ჩვენი „ყველა უნდა იღიმოდეს" განწყობა დროებით გვერდზე გადავდოთ და მათთან ერთად მოვიწყინოთ, ცუდ ხასიათზე ვიყოთ, თუნდაც ვიტიროთ ან ხმა არ გავცეთ არავის… იმიტომ კი არა, რომ სხვისი პრობლემები და მოღუშული სახე განწყობას გვიფუჭებს, იმიტომ, რომ მართლა გული შეგვტკივა მათზე და მათ ტკივილს ვიზიარებთ…
ბოლოსდაბოლოს, თუ ვერაფერს მოიფიქრებთ, თქვენს დამოკიდებულებას სწორად რომ გამოხატავდეს, ნურაფერს იტყვით. ისევ დუმილი სჯობია ამ აზრდაკარგულ სიტყვებს….. ანიი გთხოოვთ დამშვიდდდიი და ისევ ისეთი ანი გახდიი ჩვეენ ყველას ძალიან გვიყვარხაარ... არ ინერვიულოო...
მაკოსგაან
|