მოკლედ გადავწყვიტე დავდებ მოთხრობას მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ კომენტარები ექნება და ნახვასთან შედარებით 1–2 არა თუ არადა ყველაფრის თქმის გარეშე გავწყვეტ ეს პირველი თავია საცდელად დავდებ იმედია გაიგეთ და მოგეწონებათ კომენტარებს ნუ დაიშურებთ
"თავგადასავალი კუნძულ ლუსიაზე"
თავი 1
ჰეი დღიურო მე მაილი მქვია (აი მეც)
ვარ ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვსწავლობ ჩვეულებრივს კერძო სკოლაში რომ გითხრა ბევრი მეგობარი მყავს და სკოლაში პოპულარობით ვსარგებლობთქო მოგატყუებ მყავს მამა (ბილი)
ის ყოფილი მომღერალი და მსახიობია ძალიან ცნობილიც მაგრამ ახლა სხვა საქმითაა დაკავებული საკუთარი კომპანია აქვს რომელსაც დიდი შემოსავალი შემოაქვს და დედა (ტიშა)
მე მათთან ერთად ვცხოვრობ ლოს ანჯელესში დედას სამოდელო სააგენტო აქვს დიზაინერია და ასევე ყოფილი მოდელიც ბავშვობიდან ცნობილი ხალხის გარემოცვაში ვიზრდებოდი მაგრამ მერე ყველაფერი შეიცვალა და ალბათ მეც შევიცვალე ბავშვობიდან ვმღერი
არ აქვს მნიშვნელობა როგორ ხასიათზე ვარ მხოლოდ სიმღერას შეუძლია ჩემ კარგ ხასიათზე დაყენება და დეპრესიიდან გამოყვანაც კი მაგრამ მე მხოლოდ სახლში ვმღერი კიდევ მიყვარს პლაჟზე სეირნობა და თან მუსიკის მოსმენა
მაგრამ მოდი მოვრჩეთ ჩემზე ლაპარაკს და დახასიათებას რადგანაც მე მინდა რომ ჩემს რთულ და მაინც ძვირფას თავგადასავალზე მოგითხრო მაშ ასე ვიწყებ:
ერთი ჩვეულებრივი დღე სკოლაში, ვერავინ მამჩნევს, ჩემთვის ჩემს კარადასთან ვიდექი და გაკვეთილს ვიმეორებდი უცებ კი ენი მოვიდა
და როგორც ყოველთვის ჩვენს შორის კამათი გაჩაღდა ადრე ის ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო მაგრრამ ახლა ის ჩემი მტერი უფროა ყოველთვის ცდილობს რომ დამამციროს, შეურაწყოფა მომაყენოს და პრობლემები შემიქნას ხანდახან ვფიქრობ როგორ ვიყავი მისი მეგობარი გაკვეთილებმა როგორც ყოველთვის ჩვეულებრივად ჩაიარა სახლში რომ მივედი საშინლად ვიყავი, თავს მიტოვებულად და მარტოსულად ვგრძნობდი, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა რომ ჩემი ცხოვრება უკეთესი გამხდარიყო, პოპულარული ვყოფილიყავი და ბევრი ადამიანის გული დამეპყრო ასე არასდროს არაფერი მომდომება სახლში ყოველთვის ვიღებდი ვიდეოებს სადაც ვმღეროდი ამიტომაც როგორც იქნა გავბედე და გავაგზავნე ამერიკული ტალანტების შოუში თუ რაღაც მაგდაგვარში იმედი მაინც მქონდა მამა ყოველთვის მეუბნებოდა საოცრად და გულში ჩამწვდომად მღერიო მაგრამ მე იმის კი არ მეშინოდა რომ არ მიმიღებდნენ უფრო იმის რომ დამცინებდნენ მერე გაკვეთილები ვისწავლე ამ გეოგრაფიამ ხომ დამტანჯა რა რაღაცა კუნძულ ლუსიაზე ვსწავლობდი ბოლოს გავიგონე ქვევით სართულზე კარის ხმა ალბათ დედაჩემი მოვიდა თავი ვალდებულად ჩავთვალე ჩავსულიყავი და მისი დღის ამბები მომესმინა ქვევით რომ ჩავედი დედა სამზარეულოში იყო მივესალმა, ვაკოცე და იქვე სკამზე ჩამოვჯექი დედას ყოველთვის ყველაფერს ვუმხელდი რადგანაც ჯერ ერთი იმიტომ რომ ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო და მეორეც ერთი რომ მაინც მიხვდებოდა რაღაცას ომ ვუმალავდი ყოველთვის მეუბნება "შენ ხომ გადაშლილი წიგნი ხარ ძვირფასო ამიტომ არ მიჭირს შენი სიმართლის დამტკიცებაო"
Tish - დღეს რა ხდებოდა სკოლაში მაილს?
– რავიცი არაფერი ყველაფერი ისევ ისეა როგორც ყოველთვის
Tish - ხო ცუდია
– რატომ?
Tish - რავიცი ისე
ცოტახანი ხმას არცერთი ვიღებდით მერე ისევ დედამ დაიწყო
Tish - იცი ხმალ ჩემი მეგობრის შვილი ჩამოდის ჩვემთან საცხოვრებლად
– მართლა? და სად უნდა იცხოვროს?
Tish - შენს გვერდით რომ ოთახია იქ
– კი მაგრამ მე იმ ოთახს სათავსოებისთვის ვიყენებ
Tish - ვიცი, მაგრამ დანარჩენი ყველა ოთახი დაკავებულია
– კი მაგრამ...
Tish - არავითარი მაგრამ!
– ჩემი ტანისამოსი სად წავიღო?
Tish - კარგი ნუ მოიწყინე სხვა ოთახს გავუთავისუფლებ თუ დამპირდები რომ კარგად მიიღებ და შეეცდები რომ თავი კარგად აგრძნობინო
– მაგისთვის შენი თხოვნაც საკმარისი იქნებოდა
Tish - მოდი ჩემთან Baby Girl! (ჩამეხუტა და შუბლზე მაკოცა)
– დედა იცი დღეს ამერიკული ტალანტების შოუში გავზავნე ჩემი ვიდეოები
Tish - მართლა?! რა კარგია აი ნახავ შენით ყველა აღფრთოვანებული დარჩება
– რავიცი დარჩება? იმედია ჩავალ ნიუ–იორკში და მონაწილეობას მივიღებ
ამის მერე მე და დედამ კიდევ ბევრი ვილაპარაკეთ ბოლოს თავზე რომ დაგვაღამდა დასაძინებლად ავედი რადგან საშინლად მეძინებოდა თავი მივდე თუ არა მაშინვე მიმეძინა
აი სულ ესაა იმედია მოგეწონათ და დაწერეთ კომენტარები მხოლოდ ამ პირობით გავაგრძელებ!
| 
360
823
600
