მგონი მზე იწვის . . - ნახე ისღა დარჩა ვისაც არ შურს ჩვენი სიყვარულის .- მას ხომ მთვარე ყავს ? - მე რომ შენ მყავხარ და ჩვენ რო სიყვარული გვაქვს იმის შეშურდა და შურით დაიწვა

მიყვარხარ როცა სიცივასაგან გაყინულ ხელებს შენი სვიტერის მკლავებით მითბობდი. მიყვარხარ მარტო გუშინ. მაგრამ ეს მხოლოდ ბოლოს წინა დღეს. ხვალის მერე რომ კიდე ვიცოცხლო არ ვიცი მეყვარები თუ არა ზეგ... მაგრამ ვიცი ზუსტად ვიცი, რომ მჭირდები დღეს!

მნიშვნელოვანი ადამიანები ჩემს აზრებში არიან,საყვარელი ადამიანები -გულში, ძვირფასები_ ლოცვებში ♥.

ვერ მიხვდები სად თავია და სად ბოლო არ მთავრდება სიყვარული უთავბოლო...

ჩემი სიყვარული ისეთი ნაზია .. მზეზე თბილია და ცაზე ლამაზია ... ისეთი სათუთი და ისეთი ამაყია..ჩუმი..უცნაური გრძნობის თამაშია... ჩემი სიყვარული ისეთი ლამაზია შენზე თბილია და ჩემზე ლამაზია... ♥

უთქმელობისთვის შეიძლება ინანო ერთხელ, მაგრამ ნათქვამმა შეიძლება განანოს ბევრჯერ

სისულელეა გულახდილობა, როცა სამყარო ასე ყალბია ..

დედაჩემს პრინცესა თქვენთვის, დებილებისთვის,არ გაუზრდია

სულაც არ მინდა, რომ ვგავდე ვინმეს... და მერქვას მხოლოდ განმეორება..

სული ეძიე ადამიანში, ხორცი ბაზარშიც კი იყიდება.

სჯობს ერთხელ აინთო და დაიფერფლო, ვიდრე მთელი ცხოვრება კვამლი გახრჩობდეს

დაქანცული ვარ და სიცოცხლე არ მსურს სრულებით,მაგრამ ვერ ვტოვებ რადგან ამ ქვეყნად შენ მეგულები

თითქოს გუშინ იყო.. რაღაც გვიხაროდა.. წვეთები გვართობდა.. სველი თითების ალერსი გვათბობდა... წვიმა თავდებოდა... მზე გულში გვიკრავდა... ძალიან გვიყვარდა..

ეცადე მზის ამოსვლას დაესწრო , იმიტომ რომ არ იცი დაესწრები თუ არა მის ჩასვლას 

მე შენ გათხოვებ ჩემს თვალებს, რომ დაინახო საკუთარი სრულყოფილება.

გული ისეა შექმნილი,როგორც მზე... თავისი სხივებით ბევრს ათბობს და მაინც სინათლე და სითბო არ აკლდება

გული სიყვარულს უმღერის მუდამ და ამ სიყვარულს გაგება უნდა.

ნუ გააკრიტიკებ იმას, ვისიც კარგად არ გესმის. შენ იმ ადამიანის ცხოვრებით არასოდეს გიცხოვრია..

სამი რამ არასოდეს დაბრუნდება უკან: დრო, სიტყვა შესაძლებლობა. სამი რამ არ უნდა იყოს დაკარგული: მშვიდობა, იმედი და ღირსება. სამი რამ არის ცხოვრებაში ყველაზე ძვირფასი: სიყვარული, რწმენა, მეგობრობა.

ქალის პასუხს სიტყვაში ნუ ეძებთ, ის თვალებიდან ამოიკითხეთ

ჩვენ იცით ვინ ვართ?
წიგნის ჩარჩოებში მომწყვდეული,პოეზიამისჯილი პატიმრები. . . განთავისუფლების თარიღი იხილეთ უკანა საკნის ფურცელზე -– უვადოდ! ♥

სანამ ვიცოცხლებ, ჩემს თვალებში არ წაიშლები

მიყვარს ღმერთი!და მიყვარს ყველა თუ სიყვარული მხოლოდ ღმერთშია!ხოდა, უფალიც თავად ჩვენშია!მაშ,არაფერი აღარ შემშლია.ყველა ღმერთთან და ყველა ღმერთშია!მე მიყვარს ღმერთი და მიყვარს ყველა!რადგან უფალი,ყოვლის მომცველი,ყველგან არის და ყველაფერშია

მკვდარი გული არ ცოცხლდება,დრო კი უკან არ ბრუნდება.ოცნებები არ სრულდება და ცხოვრება კვლავ გრძელდება

სიკეთე ქენი, ჩააგდე ზღვაში; თუ თევზმა ვერ ცნო, ღმერთია ცაში

ცრემლი მუდამ როდია სველი...თუმც მშრალი ცრემლი უფრო მეტად ყოფილა ძნელი

.არ ჩაიქნიო არასდროს ხელი,ვიდრე ხარ..ვიდრე ხედავ და გესმის..ძველს ცვლის ახალი,ახალს კი-ძველი და ქვის მსროლელი ყვავილსაც გესვრის

თუ გიყვარს, თუ ლოცულობ და თუ იტანჯები დიდი ადამიანი ხარ.

თუ ღმერთი შენსკენაა,რა მნიშვნელობა აქვს ვინაა შენს წინააღმდეგ?!!!

თუ არ გსურს მოთმინება გვირგვინი არ გდომებია.

ცხოვრებამ დღეს თუ გადაგღალა, ხვალ ჰპოვებ შვებას, ნუ მისცემ შენს თავს მარცხისა და დაცემის ნებას! შენს ცრემლებს ღმერთი იცოდე, რომ ითვლის წვეთებად, გწამდეს, რომ ცუდი შეიცვლება ლამაზ დღეებად!

ყველა ადამიანი ბოლომდე უთქმელი გრანდიოზული სადღეგრძელო და დაუმთავრებელი წერილია .... იყავი უბრალო, მაგრამ ორიგინალური. ენდე ღარიბს, რომელსაც მდიდარი გული ექნება, გახარებული არ დაპირდე და განრისხებული არ დაემუქრო... და რაც მთავარია იყავი ვინმე და არა რამე!

მე ის როიალი ვარ,რომელზეც შენ დაკვრას ვერასდროს ისწავლი.

გაიღიმე! მიუხედავად ყველაფრისა, მზე მაინც ყოველ დილით ამოდის და ახალი დღე იწყება. თენდება!

ვიბრძოლე...ვიშრომე...შევძელი უთქვენოდაც

ჩვენ ვართ ბუნებრივები მხოლოდ მათთან ვინც ჩვენ გვიყვარს.

ძვირფასია ის,რასაც ვერასოდეს იყიდი.

- მე ბავშვობაში ჩარჩენილს ვგავარ...მიყვარს ოცნება...მიყვარს და ვხატავ .. !!

რაც სწრაფად იწვის, ის სწრაფადვე ჩაიფერფლება,კოცონიც ბოლოს ნაცრის გროვად გადაიქცევა.

ერთ მათხოვარშიც...შეიძლება იმდენი ვნახო, რომ ათი მეფის ქონებითაც ვერ იყიდიან!

"უდიდესი ღირსება და ჯილდო გააჩნია იმ ქრისტიანს, რომელსაც უყვარს ყველა ადამიავი და პირველი შეუნდობს მას. ვინც უმტრობს ...

ცხოვრება გამუდმებული კითხვების ჯაჭვია,ვეძებთ უკიდეგანო სამყაროში ჩვენს ,,მეს" და ამ ძებნაში გადის ძვირფასი დრო და მოდის დასასრულიც..

იცი რას გეტყვი? აღარ მჭირდები...აღარ მჭირდები ტკივლილამდე,სულის შეხუთვამდე...აღარ მჭირდები იმიტომ რომ ვერ დამაფასე...(ღმერთო არ დამსაჯო ტყუილისთვის...გამიგე...გული მტკივა კივილამდე...)

რას ვეძებთ მთელი ცხოვრება? ალბათ ყველანი ვეძებთ ერთსადაიგივეს - საკუთარ თავს სხვის გულში…*

♥ "იცი, როგორი სიმშვიდე მენატრება?
ბავშვობაში, ჩემს გაოცებას, თოვლის ფანტელების სიმრავლით გამოწვეულს,
რომ შემოაგებე და მითხარი: ნუ გეშინია, მიწა დაიტევს...
მას შემდეგ მიწამ იმდენი რამ დაიტია, მეშინია გაოცება არ მომიკვდეს.
იცი, სიკვდილზე ფიქრი გადავაფიქრებინე მამას,
ვუთხარი, შენს შემდეგ ჩემი რიგია და ნუ ჩამაყენებ ამ რიგში მამა.
დამიჯერა და დამყვა..." ♥

– სუნთქვას ვიკავებ.. რომ არ ჩამიქრე..

მერე რა, თუკი ჩემს კედლებში შეიგრძნობა ორპირიქარი, შენ მიღალატე,თორემ ღმერთი სულ ჩემთან არის.

მხოლოდ ორჯერ მინდა შენთან ყოფნა:ახლა და სამუდამოდ...♥