ჩემს ზღაპარში ბევრი თბილი ფერია... აქ სულ მზეა, ზაფხულშიც და ზამთარშიც... დასასრულზე არაფერი წერია! დასასრული არის სულ სხვა ზღაპარში..

მე არავისგან არ მითხოვნია ღმერთად დიდება, -- ასე რომ იყოს?–– ჩემი თავი მე შემზიზღდება!

დრო არასოდეს...ნაბიჯები იგვიანებენ!.

ღმერთმა მამაკაცს ნეკნი ამოაცალა, მისგან ქალი შექმნა და თქვა: "სულს უკვე თვითონ ამოგაცლისო 

არ იტირო, თუ მზე ჩავიდა... ცრემლები არ მოგცემენ ვარსკვლავების დანახვის საშულებას !

მერე რა, თუ ტალღა შენს მზეებს გადაშლის, მერე რა, თუკი ზღვა ხმაურით წავიდა, სამყაროს გაცვეთილს სხვა გვერდზე გადაშლი... ახალ მზეს დახატავ ქვიშაზე თავიდან...

წარმოიდგინეთ, რა სიჩუმე ჩამოვარდებოდა, ადამიანები მხოლოდ იმას რომ ლაპარაკობდნენ, რაც იციან..

დაგიკიდა? – დაიკიდე !!! არ ღირს მასზე გლოვა გაიღიმე ,აი ნახავ,ღირსეულიც მოვა 

ბავშვები სუფთა იბადებიან, ადამიანებს მერე გვემღვრევა სული.

- როგორც ბავშვობაში... გრძნონებისა და ემოციების დამალვის გარეშე... ♥

როგორ შემეშალე ჩემს ერთადერთ იმედს რა საოცრად გავდი!

რა პატარა ვარ მე, შენ კი რა დიდი ხარ უფალო

ახლა ჩამოჯდება ტოტზე სიმარტოვე, მერე ფეხაკრებით მოვა მონატრება...

და ზოგჯერ როცა ტკივილსგან ყვირი : „სულ არ მჭირდები!", სინამდვილეში გჭირდება,თან სულ

გააკეთე ის, რაც გინდა... იცხოვრე ისე, როგორც გინდა... ოღონდ ნუ აატირებ სხვას, იმისთვის, რომ შენ გაიცინო 

დასანანია ეს ყველაფერი სპექტაკლი იყო ... დაასანანიაა .. რომ ასე კარგად თამაშობთ როლეებს

გთხოვ, სულით ნუ დამაგდებ___ღმერთო! ძალა კი მართლა აღარ მაქვს!

ადამიანები ვერასოდეს მიხვდებიან იმას, თუ რა დიდი სერიოზულობაა საჭირო იმისთვის, რომ იყო მხიარული..” ♥

სანამდე ანთიხარ ისე უნდა ენთო სხვაც აანთოს შენმა სიცოცხლემ ♥

სირცხვილის შესწავლა არ შეიძლება, კაცი მასთან ერთად უნდა დაიბადოს.

ჩემი ცხოვრების ის ეტაპი უკვე დამთავრდა და ყოველ დილით, მაკიაჟით მე ფერებს ვიცვლი

ცხოვრება დიდი კარნავალია ნიღბების შოვნა ყველას ვალია.

"თუ გინდათ კარგად გაიცნოთ ადამიანი, მიაქციეთ ყურადღება არა იმას, თუ როგორ ლაპარაკობს, ტირის ან ღელავს იგი, არამედ დააკვირდით მას მაშინ, როცა იცინის”

"მარადიული ამქვეყნად მარტო უფალის გზა არის

- გიყვარს?
-ძალიან ! ♥
-მას თუ უყვარხარ?
-არ ვიცი..
-მერე, ჰკითხე..
- გეკითხები.. ))

ყოველთვის მინდოდა ერთი დღე , თოვლი, იმ თოვლში სამი ნაფეხური ჩემი შენი და ჩვენი შვილის..

ისე ჩემი ხარ, ზოგჯერ მგონია, რომ გაჩუმდე, გაგახმოვანებ.. ♥

დედა ვატირე ყველა იმ ოცნების სადაც შენ არ ხარ ! ))

ოცნებას აღარ შეუძლია ლოდინი - დაიღალა !

"რაც უფრო ძლიერია სიყვარული დღეს, მით მეტი უბადრუკი ნამსხვრევები დარჩება მისგან ხვალ..."

ჩემს სიყვარულზე უშენობა, დანით წერს ლექსებს,
კაწრავს ფრჩხილებით, გულის ფორმის რაღაც ფიგურებს.... ♥

ადრე შემეძლო ჯოჯოხეთშიც წამოგყოლოდი... ახლა კი სკამიდანაც არ წამოვდგები შენს გამო

დაიფიცე!..რომ ისევ გახსოვს ჩემი ჩახუტება..რომ ისევ გახსოვს ჩემი მოფერება და ჩემთან ყოფნა..დაიფიცე მხოლოდ ერთხელ..! ♥

მსოფლიოში ერთადერთი ადამიანი, რომლის ბოლომდე გაცნობასაც ვისურვებდი, მე ვარ

მხოლოდ ერთი რამ მინდა, რომ ღმერთმა დაუშვას გამონაკლისი ჩემთვის, რომ თავიდან დავიბადო 

წამით გაჩერდა და დაიყვირა: ”მინდა აქ იყო” ..... ერთხანს დადუმდა,გაიკვირვა ”ნეტავ გაიგო? ”

პოეტები სიყვარულზე მხოლოდ წერენ , იმიტომ , რომ მუზების წინ მუნჯდებიან

კვლავ რომ იტყვი:"მიყვარხარ!" გავიცინებ...და მიხვდები,რომ...დაგივიწყე

.რთულია იმეფო იქ სადაც ტახტი მოპარულია

თუ ცხოვრებამ მჟავე ლიმონი მოგიგდო..დაფიქრდი სად იშოვო ტეკილა და მაგრად გააჯაზო

- ძალიანმიყვარხარ და ყოველთვის და ყველანაირი მეყვარები..!ნაოჭიანიც, მსუქანიც, მოხუციც, ჭაღარაც,ღატაკიც, მოწყენილიც.. ♥

მინდა ვიცხოვრო ისეთ ქალაქში, სადაც იმეფებს სიკეთის სითბო, სადაც არავის სჭირდება ფული და ერთ ღიმილზე ყველაფერს გითმობს.

ათასჯერ დაკარგულს,ათასჯერ გიპოვი–ბოლო აკორდამდე ჯერ ვიცი შორია....უშენოდ სიცოცხლის ყოველი სტრიქონი, უმიზნო თამაში,ბოდვა და ჭორია

რა პატარა ხარ, ბედნიერებავ, და რა დიდ ბრძოლას მოითხოვ თურმე .