გავრბოდი და თან მომდევდა სიმარტოვე,შური,ბოღმა,სიბოროტე.გავრბოდი და ფიქრობდი და ვაანალიზებდი რომ ცუდად ვიყავი,თავბრუ მეხვეოდა,არ ვიცოდი საით წავსულიყავი,რა მეფიქრა.მარცხნივ და მარჯვნივ გავიხედე,ორი გზა იყო,აქედან კი მე უნდა ამერჩია გზა რომელიც ჩემს ცხოვრების ბედს გადაწყვეტდა.მარცხნივ რომ გავიხედე ჩაშავებული გზა იყო რომელიც თითქოს უსასრულო იყო.მარცნივ კი ლამაზი მწვანე ბიბინა მინდორი სადაც პეპლები დაფრინავდენ.რომელი ავირჩიო? საით წავიდე? იქნებ მარცხნივ? მაგრამ არა იქ შემეშინდება ძალიან ბნელა. მარჯვნივ წავიდე? იქ ძალიან სინათლეა არც იქით არ მინდა.უკან დავბრუნდე? იქ ისევ უბედურება მელის,ისევ გული მეტკინება.იქვე ქვა იყო ჩამოვჯექი და დავიწყე ფიქრი საით უნდა წავსულიყავი, საით იქნებოდა უკეთესი ჩემი ცხოვრება.თითქოს ორივე მხარე მექაჩებოდა და მჩურჩულებდა არა ჩემთან წამოდი არა ჩემთანო!. უცბათ თავში გამიელვა რომ ნათელ მხარეს შეიძლებოდა უფრო ბედნიერი ვყოფილიყავი,სამოთხეშიც ხომ ნათელი მხარეა? სიბნელეში თუ წავიდოდი კი ეშმაკთან მივიდოდი.ფეხზე ავდექი დანა ამოვიღე და სინათლის მხარეს პეპელასავით გავფრინდი .♥
წყარო ჩემი ბლოგი<3
კარგია?:დდ ჩემი ხასიათის მიხედვით მომეპრიანა ^^ :დდ