არასოდეს შეწყვიტო ღიმილი )) - 6 მაისში 2012 -

პალატაში ჯასტინი შემოვიდა .
- ესღა მაკლდა ვთქვი ხმამაღლა .
- ამ ვაჟბატონს აქ რა უნდა იმის მერე რაც გაგიკეთა ?
- შენი საქმე არაა რა ბიბერ .
- ჯასტინი მართალია ენ , ძაან ცუდად მოვიქეცი , ვაღიარებ . აქ თან იმისთვის მოვედი რომ ცოტახნით ნიუ-იორკში მივდივარ და მინდოდა დაგმშვიდობებოდი .
- აუ რა ცუდია , მომენატრები .
- მეც ჩემო ლამაზო . [ მოვიდა შუბლზე მაკოცა და პალატიდან გავიდა ]
- ჩაიცვი ქალბატონო ეხლა და წავედით სახლში .
- აუფ . გოგოები სად არიან რატო არ მოვიდნენ ?
- გოგოები თორე გადარდებს ისე გავიდა 3 კვირა სახლში არ ყოფილხარ ვაბშე .
- ხო კარგი . გადი ჩავიცმევ და გამოვალ .
- კარგი ოღონდ არ მოიტეხო ისევ რამ .
- ნუ ხარ ცინიკოსი .
- შენ კიდე ენამწარე .
როგორც იქნა გავიდა ჯასტინი პალატიდან , ძლივს -ძლივობით ჩავიცვი ტანსაცმელი და პალატიდან გავედი .
- მზად ვარ .
- კარგი . [ უცებ ხელი მომკიდა დე ხელებში ამიყვანა ]
- ჰეი რას აკეთებ ბიბერ ?
- დაგსვა გირჩევნია შენით იბოდიალო ? ხო ხედავ ვერ დადიხარ ?
- ხო კარგი ამჯერად გაიმარჯვე . წამიყვანე .

ასე მატარა მანქანამდე , მერე სახლთან რო გავჩერდით სახლშიც ასე შემიყვანა . მისაღებში გოგოები მიცდიდნენ რო გენახათ რა სახეები ქონდათ . ჯასტინმა სავარძელზე ჩამომსვა თვითონაც გვერდით მომიჯდა .
- აბა ქალბატონო არ გვეტყვი რაზე ფიქრობდი ეს დღეები ?
- ნუთუ ცოტაოდენი ტვინიც არ გაქვს მაგ თავში ?
- ოო კარგით ეხლა რა .
- რა კარგი ? როდესმე ჭკუას ისწავლი ? შენ ძმაზე არ ფიქრობ ? რომ გაიგებს რას იტყვის ?
- არ მაინტერესებს რას იტყვის . მე ბავშვი აღარავარ .
- რა არ გაინტერესებს გოგო შენ კარგად ხარ ? ვაფშე რა გინდა ცხოვრებისგან ?
- არაფერი . უბრალოდ მინდა რომ მეც დედასთან და მამასთან ვიყო , იქ სადაც ისინი ახლა არიან მეტი არაფერი [ ტირილი ამივარდა ] .

- რატო ხარ ასეთი სულელი ენ ? შენ ასეთი არ იყავი დაიკო .
- დაგვპირდი რო შეიცვლები და ისევ ის ენი იქნები სულ პირველად რო მე გავიცანი .
- გპირდებით , ჯასტინ ძალიან გთხოვ ოთახში ამიყვანე .
- კარგი . არ გშია ?
- არა ჯასტინ .
ჯასტინმა ხელში ამიყვანა , ოთახში შემიყვანა და ლოგინზე დამსვა .
- გინდა რამე ენ ? თუ წავიდე ?
- არა ჯასტინ იყავი , გთხოვ . [ ისევ ავტირდი ]
- კარგი პრინცესა ნუ ტირი .
- მადლობა ჯასტინ [ და ჩავეხუტე ] .
ცოტახანი ესე ჩახუტებულები ვიყავით , რომ დავწყნარდი გამოვეცალე და ლგონზე დავწექი .
- რატო ხარ ასეთი დაუჯერებელი ენ ?
- არ ვიცი ჯასტინ , მაგრამ მოდი ამაზე ნუ დამელაპარაკები . არ მინდა ისევ გეჩხუბო .
- კარგი , მაგრამ იცოდე რომ თუ ასეთ რამეს ჩაიდენ არამარტო შენ ძმას ატკენ გულს არამედ , მეც , ეშლისაც და ლუსისაც , ჩვენ ხო შენი ოჯახი ვართ .
- ხო ოჯახი . რომელიც აქამდე არც მყოლია . გთხოვ დამტოვე ჯასტინ .
- კარგი როგორც გინდა . [ შუბლზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა ] .
მართლაც დავფიქრდი ჩემს ამ ყოველივე საქციელზე და მივხვდი რომ საშინლად ვიქცეოდი , ჩემ თავს ვეღარ ვცნობდი . ასეთი არასდროს ვყოფილვარ .
არც სკოლაში დავდივარ 9 კლასის მერე გამოვედი , არც კი ვიცი რა გავაკეთო მთელი დღე სახლში ალბათ ერთფეროვნება რომ მომბეზრდა იმიტომაც გავაკეთე ეს ყველაფერი . ვფიქრობდი და ცრემლებით უფრო და უფრო მევსებოდა თვალები . ამ ფიქრებში ჩამეძინა . რომ გავიღვიძე ჩემს ლოგინთან ჯასტინი იჯდა და მომღიმარი სახით მიყურებდა . რომ შევიშმუშნე , ცოტა ეუხერხულა . და ჩემგან მოშორებით დაჯდა :დ
- გაიღვიძე ? როგორ ხარ ? ფეხი ხო არ გტკივა ? ხო არ გშია ?
- ხო , ნორმალურად , არა , კი თან ძალიან .
- ადექი .
- როგორ ავდგე იდიოტო , ვერ დავდივარ .
- ნახე ეხლა გაბლატავდა . სუ ხელით უნდა რომ ვატარო .
- იდიოტო .
- მივეჩვიე მაგას უკვე . ეგ როგორც მოფერება ისეა ჩემთვის .
- ხოხო . ჩამიყვანე ეხლა .
- როგორც მიბრძანებთ . [ გაიცინა ხელსი ამიყვანა და სამზარეულომდე ასე მათრია ] .
- ქალბატონს შეხედე როგორ ათამამებენ .
- აბა .
- მშია .
- დაუბრუნდა მადა .
- ჩვენ გავდივართ და ჯასტინ შენ მოემსახურე .
- მადლობთ გოგოებო .
- სად წავიდნენ ?
- რავიცი . აი ჭამე , და წინ პიცა დამიდო .
- რა გემრიელი ჩანს .
- არ გამიყოფ ?
- იოცნებე ბიბერ .
- ხოდა ვნახოთ როგორ ივლი რო დაგჭირდება .
- რა შანტაჟისტი ხარ .
- შენ კიდე ენამწარე .
მოკლედ ასე კამათ კამათსი ვჭამე პიცა . ბიბერმაც დამიყოლია და ვაჭამე , საღამოს ტელევიზორს ვუყურებდით რაღაც რომანტიული ფილმი გადიოდა . სახში შუქეი იყო ჩამქვრალი . დიდხანს ვუყურებდით ,მერე ძილი მომერია არაფერი მითქვამს ბიბერისთვის თავი დავადე და ასე დავიძინე .