P.S I Love You [ 1.3 ] ♡ - 12 აპრილში 2012 -

სკოლაში განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა. მე და სარა სკოლიდან ერთად დავბრუნდით. ძალიან მშიერი ვიყავი. დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა. მე და სარა სახლში დავბრუნდით. მივედი თუ არა სახლში ვახშამი დამხვდა. მაგიდაზე უკვე დედა, მამა და ჩემი ძმა იჯდნენ. მოვიხსენი ჩანთა და მაგიდას მივუსხდი. ჩემი ოჯახი მომესალმა და ვახშამის წინ ლოცვის წაკითხვა დაიწყეს. მე კი გამოშტერებულისავით ვიჯექი და ვუყურებდი თუ როგორ კითხულობდნენ ისინი ლოცვას. დღეს მამაჩემის დაბადებისდღე იყო ის ადგა ამოიღო სწორედ ის საჩუქარი რომელიც მე ვაჩუქე და მადლობა მომიხადა. მე კი გავუღიმე. მამაჩემი ლაპარაკობდა მე და ჩემი ძმა კი მობეაზრებულები ვიჯექით. ჩემმა ძმამ მე შემომხედა. მე უცებ ამოვისუნთქე და დახამებული საჭმელს ვუყურებდი. მამაჩემი და დედაჩემი ერთმანეთს ელაპარაკებოდნენ და ერთმანეთს უცინოდნენ. ამასობაში მე მამაჩემს შევხედე და უცებ მრგვალი კარტოფილი ჩემ ძმას თეფში ჩავუგდე. მამაჩემმა ეს ვერც კი შეამჩნია და ლაპარაკი გააგრძელა. ჩემი ძმა მე მიყურებდა და მეჯღანებოდა მე კი გამეცინა. უცებ დედაჩემს და მამაჩემს მობეზრებული ვუყურებდი. მამაჩემს გაკვირვებული ავხედე მან კი გამიღიმა. ვახშამი დამთავრდა ამის მერე კი მე და ჩემი ოჯახი ტელევიზორს ვუყურებდით. ამის ხალისი არ მქონდა ჩემთვის ვიჯექი ნოხზე და ტელევიზორს შევცქეროდი ხმაც კი არ ამომიღია. დედაჩემმა თავზე ხელი გადამისვა მე კი ამას არც ვიმჩნევდი. მომბეზრდა ეს ყველაფერი და ოთახში ავედი. მაგიდაზე დავდგი ბოთლები ავიღე ასანთი და ბოთლებს ცეცხლი მოვუკიდე. ჩემი ოთახიდან ავიღე ყუთი და ლოჯში მშობლებთან შევედი.
- დედა , მამა. აი ეს თქვენ ახლა კი მე უნდა წავიდე ძალიან მეძინება.
- კარგი შვილო.
მოვხურე კარი და ოთახიდან გამოვედი. ჩემს ოთახში არც კი ავსულვარ ჩუმად გავაღე სახლის კარი და ეზოში გავედი. გავიხადე ხალათი და ნაგვის ბუნკერში ჩავაგდე. ჩემმა ძმამ იცოდა რომ მივდიოდი უცებ ფანჯარაში გამოიხედა და გამიღიმა, სხვა რა გზა მქონდა მეც გავუღიმე. მე შევხვდი სარას. ავედით ავტობუსში და ადგილები დავიკავეთ. სარკეში ვიხედებოდი და პატარა მაკიაჟს ვიკეთებდი სარა კი მელაპარაკებოდა. არც ვუსმენდი ხმასაც არ ვიღებდი. ასანთს ვეთამაშებოდი. ხან სად ვუკიდებდი ცეცხლს ხან სად. სარა კი არ ჩუმდებოდა. უცებ იქით გავიხედე და მოხუცი კაცი დავინახე. გამომხედა და მეც ძალიან თბილი თვალებით გავხედე. რომ დამინახა თვალებგაფართოებული მიყურებდა. მე მას ისევ შევხედე და უცნაური პოზით სახის მიმიკები შევიცვალე.

კაცმა გაოცებული შემომხედა შემდეგ კი სარას ფეხზე ხელი გადავუსვი მან კი დაიყვირა.
- ეფი , იუ.
გამეცინა.
- ეფი, მცხვენია შენ?
მე მას არც ვუსმენდი. ჩემთვის მივდიოდი და სიგარეტს ვეწეოდი. შევედით საწყობში იქ კი რამოდენიმე ბიჭი დაგვხდა. ერთი ბიჭი საგრძნობლად მომეწონა. უცებ სარა მომივარდა და მითხრა.
- ეფი , დრო ამოგვეწურა სახლში წასვლის დროა.
- ასე მალე? კარგი სხვა რა გზა გვაქს წავიდეთ. ნახვამდის :)

ტელეფონი რეკავს.
- ეფი გისმენთ.
- ალიო, ეფი როგორ ხარ? ნიკი ვარ.
- კარგად.
- ქესის გადაეცი რომ ხვალ 10 ს რომ 15 ი დააკლდება იქ იყოს.
- კარგი აუცილებლად გადავცემ ნიკ.
- მადლობა ეფი, ნახვამდის.
ტელეფონი დავკიდე და ნელა დედაცემის ოთახში შევედი, ყველაფერი არეული იყო.
- დილამშვიდობისა, დედიკო.
- ტონი?
- ტონი აქ არ არის დედა.
- ხო , ხო რათქმაუნდა ის ხომ მამაშენს გაყვა.
- ხო დედა. ეხლა კი უნდა ჩავიცვა.
- მიდი საყვარელო.
იქით გავედი და უცებ კარებთან შევჩერდი და დედაჩემს წამიერად ვუყურებდი მერე კი გავუღიმე. მანაც იგივე რამ ქნა. მერე კი სამზარეულოში გავედი. ჩემი ძმაც შემომყვა.
- ტონი, ჯერ არავისგან არაფერი არ ჩანს?
- არა ეფ, არა.
- ისე შენთვის ცუდი არ მინდა. გირჩევ რომ მაგ გოგოს თავი დაანებო.
- მე მიყვარს ის. გასაგებია?
- სიყვარული? სიყვარული,სიყვარული,სიყვარული. რა არის ამაში კარგი? აბსოლიტურად არაფერი.

როგორც გინდა ძამიკო, ეხლა კი სკოლაში მეჩქარება. დაიმახსოვრე ის რაც მე გითხარი. მიყვარხარ. ავედი ჩემს ოთახში ტანსაცმელი მოვამზადე და აი ესე ჩავიცვი :