- ანანო როგორ ხარ? (გიო)
- კარგად შენ? (მე)
- მეც კარგად.. საქმე მაქვს და შეგიძლია სკოლასთან შემხვდე? (გიო)
- კი კი ეხლავე მოვალ. (მე)
- კაი (გიო) მითხრა და გათიშა
-აააააააააააა(მე)
ამ დროს ლელა საწოლიდან გადმოვარდა.
-ანანო რა იყო ? რა გჭირს? ვინ იყო? შენი გიო? (ლელა)
- ხოოო ჩემი მომავალი ლოვეე.. (მე)
-რაო რა გითხრა? (ლელა)
-სკოლასთან შემხვდიო საქმე მაქვსო (ლელა)
- მერე რა გიხარია? იქნებ ის არ უნდა გითხრას რასაც შენ ფიქრობ (ლელა)
- არ შეგიძლია ოცნებაში ამყვე?? მარა მე მაინც მგონია რო მაგას მეტყვის (მე)
- ხო რავიცი (ლელა)
-მოდი ეხლა ტანსაცმელები ამარჩევინე (მე)
-ოკ (ლელა)
ტანსაცმელები ავარჩიეთ და წავედი..
თავს კარგად ვგრძნობდი მაგრამ რატომღაც მეშინოდა კიდეც. არ ვიცი რატოო. გული მიკანკალებდა და მე თვითონაც ვკანკალებდიი. იმდენს ვნერვიულობდი რომ სიმწრისგანნ დამცხა, მაგრამ არ ვიცი რა მანერვიულებდა .. როგორც იქნა მივედი სკოლასთან .. გიოც იქ იყო.. სკოლასთან კაფე იყო და იქ შევედით..
ყავა და ნამცხვარი შევუკვეთეთ :
- მოდი პირდაპირ საქმეზე გადავალ (გიო)
- ხოო გისმენ(მე)
- მისმინე მერიდება მარაა რა ვქნა უნდა გითხრა ეს რომ არ გითხრა მე ვერ გავიგებ შენ რას გრძნობ ჩემს მიმართ ასე რომ გეტყვი... მიყვარხარ..
მე დაჭყეტილი და გაშტერებული თვალებით ვუყურებდი მას ბოოლოს ვთქვი:
- მართლა? (მე)
- ეჭვიც არ შეგეპაროს (გიო)
- ძალიან კარგი (მე)
- ეხლა შენ მითხარი რა გრძნობა გაქვს ჩემს მიმართ? (გიო)
- მეც იგივე.. გიოო.. მიყვარხარ.. უკვე დიდიხანიაა, მაგრამ თქმას ვერ ვბედავდი იმიტომ რომ მეგონა შენ არ გიყვარდი.. თუმცა ამ ბოლო დროს ისე იქცეოდი ჩემთან რომ რაღაც ეჭვები გამიჩნდა (მე)
- ძაან კაი.. გამიხარდა შენც რომ გიყვარვარ (გიო)
მე დაგიომ ცოტა ხანს ვილაპარაკეთ .. მერე სახლში მიმიყვანა და თვითონ წავიდა.. საღამო იყო და ლელასთვის არ დამირეკია ეს ამბავი რომ მომეყოლა ამიტომ ხვალისთვის გადავდე.
მეორე დღეს სკოლაში ლელას მოვუყევი ყველაფერი.. მერე ეგ თავის ირაკლისთან წავიდაა .. მე კი ჩემ გიოსთან. მთელი დასვენებები მე და გიო ერთად ვიყავით
სკოლის მერე კი ზღვაზე წავედით
b
ლელა და ირაკლიც იქ იყვნენ
სახლში რომ მივედი ლელაც ჩემთან მოვიდა და მითხრა:
- ცუდათ ვარ.. (ლელა)
- რავი დღეს შენ და ირაკლი კარგად კი ერთობოდით (მე)
- ხო ყველგან დავყავარ მაგრამ მერე უცებ გარბისხოლმე (ლელა)
- ლეეელ.. არ გეწყინოს მარაა რაღაცას ვვეჭვობ (მე)
- რააას? რომ ირაკლის სხვა ყავს? (ლელა)
-ხოო ლელა ხოოო.. დათან რაღაც უცნაურად იქცევა რა არააა? (მე)
- ისე ხო მართალი ხარ.. რა ვქნა? (ლელა)
- რა და ხვალე დაელაპარაკე (მე)
-ოკ ..
მე და ლელამ ვიმეცადინეთ. მერე ლელა წავიდაა.. მე კი ხვალინდელი დღისათვის მოვემზადე .. ხვალე ხომ ჩემი ფილმის პრემიერააა.. ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდა და აი დადღა ის დღეც მე და გიო ერთად ვიყავით ასევე დედეაჩემი და მამაჩემიც
შემდეგ გარეთ გამოვედით და დავინახე....
ბავშვებო ასე მგონია არ მოგწონთ ჩემი მოთხრობა თუ არ მოგწონთ მითხარით და აგარ გავგრძელებ , თუ მოგწონთ დააკომენთარეთ
|