სახლში რომ მივედი დედაჩემმა ამდენი პარკებით ხელში რომ დამინახა თვალები დაჭყიტა
- ეს რა არის? (დედა)
- ხვალე ლელას დაბადების დღეა..
- არსადაც არ წახვალ ამიტომ გირჩევნია უკანვე დააბრუნო
- რაა?
- ხოო მიდი მალე
- დედა შეგიძლია გამაგებინო რა გჭირს?
- რა მჭირს?? რა უნდა მჭირდეს?
- რავიი ამ ბოლო დროს უხეშად რატო მელაპარაკები?
ეს რომ ვკითხე მოვიდა და დამარტყა
- ეს რატო გააკეთე?? (მე)
- აეთრიე შენს ოთახში სანამ უარესი მოგსვლია
მე ჩემს ოთახში ავედი და ტირილი დავიწყე ოღონდ იმაზე კი არა რომ ლოყა ძაან მტკიოდა იმაზე რომ მე დედაჩემისგან ამას არ მოველოდი.. წარმოდგენაც არ მქონდა თუ რატო მექცეოდა ასე. ბევრი ვიფიქრე.. იმდენი რომ დავიღალე და ქვევით ჩავედი.. ტელეფონმა დარეკა მე ვუპასუხე. ჩემი კლასელი იყო ლევანი
- როგორ ხარ? (ლევანი)
- რავი ვარ რა შენ?
- კარგად. იცი შაბათს ჩვენი კლასი ექსკურსიაზე მივდივართ ერთი კვირით
- მართლაა??
- ხოო.. ხო წამოხვალ მოიცა დედაჩემს ვკითხავ
- ექსკურსიაზე მიდის ჩემი კლასი და ხო გამიშვებ შაბათს 1 კვირით
- არც იოცნებოო სახლში ეგდები (დედა)
დედაჩემმა დამიღრიალა
მე დედაჩემს აღარ შევეპასუხე და ყურმილი ავიღე
- რაო კიო?
- ხოო კიო
- ძალიან კარგი.. კაი აბა კარგად
- კარგად
მაგასაც ვნახავთ ექსკურსიაზე როგორ არ წავალ. მანდაც წავალ და ლელას დაბ.დღეზეც (ჩემთვის ვფიქრობდი)
მეორე დღეს სკოლაში წავედი ლელას საჩუქარი მივეცი ძაან მოეწონა სკოლის მერე სახლში მივედი და წერილი დამხვდა:
მე სამსახურში ვარ და რომ მოვალ სახლში დამხვდი არსად არ წახვიდე
დედაჩემის კალიგრაფია ვიცანი. კაბა ჩავიცვი და ლელას დაბ. დღეზე წავედი
კლუბი მართლაც ძაან მაგარი იყო.
ძაან გავერთეე ბევრი ვიცეკვე
და უცებ გიო დავინახე თოკოც და ლაშაც ..
ლაშა ჩემთან მოვიდა:
- წამო ვიცეკვოთ (ლაშა)
- წამოო
ბევრი ვიცეკვეთ. ბევრი დავლიეთ