 -Live,Love and Learn !
ტკბილად ძილი დავიწყე.მაგრამ ჩემდასამწუხაროდ ისეთი ფხიზელი ძილი მაქვს კარის გაღების ხმამ გამომაღვიძა –იცი რა?! –ეხლა რაღა,რისთვის გამაღვიძე –მოდი გოგო გითხრა –შენ თვითონ –ხო მოკლედ ეხლა არ მოგბეზრდა ესე ცხოვრება? –კი მერე? –რა მერე გოგო წამოდი გავიპაროთ –ჰმ..მიდი გადი რა დაიძინე შვილო,ჯერ მიწას არ ასცილებიხარ –კარგი მაშინ მარტო მე წავალ (დამემუქრა :დ –უცებ არ შემაშინო,წადი მერე მომცილდი –მართლა წავალ –უფს შენ სად ხარ წამსვლელი –ანუ არ მოდიხარ? –არა, პრობლემები არ მჭირდება „იმედგაცრუებული" გავიდა ოთახიდან, ეს ყველაფერი სულელურად ჩავთვალე ამ ნაბიჯს ვერასოდეს გადავდგამდი,ისევ დავიძინე...დილას: –სკოლაში მაინც წამოხვალ? –ისე სად აპირებდი წასვლას? –ვაპირებდი არა ვაპირებ – ლოსანჯელესში (გამეცინა –კარგი როდის აპირებ? –დღეს საღამოს –კაიი აბა ჰეე იჩქარე დროზე მომცილდი აქედან,ისე რო წახვალ დამშვიდობება არ დაგავიწყდეს –ვნახოთ მერე ვინ იხუმრებს ასე თუ ისე ცოტახანში სკოლაში ვიყავი,ნუცა მაშინვე შემომეფეთა –სანდროს რა სჭირს? –თავის მომავალზე ფიქრობს ბიჭი –მაინც? –იპარება ლოს ანჯელესში ( მასაც გაეცინა –შენ არ მიყვები ? –ჯერ ეგ წავიდეს და .. –ხო იცი რასაც იტყვის ასრულებს ხოლმე, ფრთხილად იყავი ლაპარაკი გაკვეთილზე გავაგრძელეთ,სანამ დაიწყებოდა გაკვეთილები ვფიქრობდი მართლა ისეთი გიჟია იქნებ თავისი პირობა შეასრულოს..აი მერე რაღა მეშველება – ნუცა მართლა რო წავიდეს? –მეც მაგას გეუბნებოდი –მართლა წავალ (სანდრომ ჩაგვჩურჩულა უკნიდან მასწავლებელი : –რამე უფრო საინტერესოზე ლაპარაკობთ ? სანდრო : –თქვენ წარმოიდგინეთ და კი მე ხელი გავკარი : – დებილო მოკეტე მასწავლებელი : –ასეთი მშობლების შვილს არ გეკადრება სანდრო : – ეგ ჩემი საქმეა ბოდიშით მაგრამ მე: – ვაიმე ეს მართლა წავა ნუცა: –მგონი აღარ ხუმრობს გაკვეთილების მერე სანდრო მალე წავიდა, მე და ნუცა წამოვედით და გზაში ის ბიჭი შეგვხვდა –შეიძლება თქვენთან ერთად წამოვიდე? –როგორც გინდა (მე) –ის თქვენი შეყვარებული ხომ არ გაბრაზდება? (ამაზე გამეცინა) –არა ის ჩემი ძმა იყო, ცოტა სულელია ამაზე მასაც გაეცინა , თან ძალიან საყვარლად ნუცა: – სკოლაში ახალი ხარ? –კი ერთი კვირის წინ გადმოვედი ნუცა: – რა გქვია ? –ჰარი თქვენ? –მე ნუცა ეს ანი ( მე ვუყურებდი მათ დიალოგს და სიტყვა ვერ ჩავაკვეხე, ბოლოს ჰარიმ გამომხედა –ხმას რატომ არ იღებ ? ცოტა შემრცხვა – რავიცი ხელი არ შეგიშალეთ (გაეცინა მე : – სკოლის სვეცკი გოგოები უკვე გაიცანი ? ჰარი : –არა იყოს არ მინდა და მგონი თქვენ მაგათ არ მიეკუთვნებით ნუცა: –რას გვკადრებ –კარგით ეხლა უნდა წავიდე და თქვენი ნომრები მითხარით, ნუ თუ წინააღმრდეგები არ იქნებით, იცით სკოლაში არავინ ვიცნობ და რთულია ასე ნუცამ ჩააწერინა ნომერი და მერე ორივე ერთად წამოვედით –საყვარელია არა? (ნუცა) –ჰმ ... ისა ჩვენ მგონი რაღაცაზე შევთანხმდით –რაზე? –რაზე და ჰარიი მე მომწონდა პირველი –ხო კაი ხო დამშვიდდი,მაგიტო არ მითქვია –კაი ეხლა წავედი ჩემი ძმა რაიმე სისულელეს ჩაიდენს –კაი მიდი წადი, და დამშვიდდი ჰარი შენთვის დამითმია –არ დათმობდი დაა ორივეს გაგვეცინა... სახლში რომ მივედი, სანდრო დამხვდა –დედა და მამა სახლში არ არიან და არც მოვლენ ხვალამდე –ხო კაიაა მე ავალ ზევით რა ცოტა ხნით –კაი მე აქ ვიქნები როგორც კი ოთახში ავედი ლეპტოპი ჩავრთე,კაი ხანია არ ჩამირთია, ისეთი არც არაფერი იყო და გამოვრთე.... გარეთ გავედი,სადაც საშინელი სურათი დამხვდა ორი დიდი სამგზავრო ჩანთა, ტაქსი და სანდრო გამოწყობილი –შენ რა მიდიხარ მართლა? =აბა მე კი არ გეხუმრებოდი –მარტო მტოვებ? –შეგეძლო ჩემთან ერთად წამოსულიყავი მაგრამ შენ შენი გზა აირჩიე –სანდრო გემუდარები დარჩი –არა არავითარ შემთხვევაში უკვე გადავწყვიტე თვალებზე ცრემლები მომადგა, მის წინ დავიჩოქე} –გთხოვ,მარტო არ დამტოვო დარჩი ( ხელით წამომაყენა და გულში ჩამიკრა –გიყვარვარ? –კი თან ძალიან..ყველაზე ძალიან შენს მეტი არავინ მყავს –პირველ რიგში გყავს..და თუ ჩემი ბედნიერება გინდა უნდა წავიდე და დრო კიდევ გაქვს რომ წამოხვიდე –არა მე ვერ წამოვალ –მაშინ მომცილდი და გამიშვი –გთხოვ დარჩი უკვე აღარ მისმენდა და ჩუმად ჩაჯდა მანქანაში –ერთხელ მაინც არ მაკოცებ დამშვიდობებისას? ჩემსკენ გამოიწია და თბილად როგორც სჩვევია ლოყაზე მაკოცა –დედას და მამას რა ვუთხრა? –უთხარი რომ არ დაგინახივარ და ოდესმე მერე შეეგუებიან ბედს - რა საყვარელი დიალოგია ( ? )
მოკლედ ეხლა...
პარასკევს მე სოფელში მივდივარ და თუ ბევრი კომენტარი იქნება
სანამ წავალ დავდებ და თუ არადა
სანამ ჩამოვალ :დ
| 
360
823
600
