 მეორე დილას ბარბისთან დედამისი შევიდა. - ბარბ მისმინე ეხლა რაღაც უნდა გითხრა და პანიკები არ დაიმართო, ბოლომდე მომისმინე. (ლელა) - კაი მითხარი დე (ბარბი) - მოკლედ ავარიის დროს ხერხემალი დაგიზიანდა და .. და სიარულს ვერ შეძლებ , ყოველშემთხვევაში ამ ეტაპზე :ხ (ლელა) - რა ? დედა შენ აზრზე ხარ რას მეუბნები? არა არ მჯერა .. თავს მოვიკლავ , აღარ აქვს აზრი ჩემ ცხოვრებას - ბარბი ბოლო ხმამზე კიოდა. ცოტა ხანში პალატაში ექიმი შევიდა და დამამშვიდებელი გაუკეთა. - ვაიმე ვიცოდი რომ ასეთი რეაქცია ექნებოდა , თუმცა უნდა მეთქვა , მაინც გაიგებდა (ლელა) - ჰო მართალი ხართ. ეხლა მალე გაიღვიძებს და შეგიძლიათ სახლში წაიყვანოთ. (ექიმი) - ძალიან კარგი (ლელა) - მე მისამართს დაგიწერთ სადაც უნდა ატაროთ ვარჯიშებზე (ექიმი) - კარგით. (ლელა) ბარბიმ მალე გაიღვიძა. - ბარბი ცოტა ხანი დაისვენე და მერე შეგვიძლია სახლში წავიდეთ (ლელა) - არ მინდა , საერთოდ არაფერი მინდა ! (ბარბი) - ბარბი ასე ნუ ლაპარაკობ. ყოველდრე ვივლით ვარჯიშზე და მალე გაივლი (ლელა) - კარგი რა დედა. შენი სიტყვების თვითონ არ გჯერა ! რატი სადაა ? (ბარბი) - გარეთაა დავუძახებ ეხლავე (ლელა) ლელამ რატი შეიყვანა ოთახში , თვითონ კი ბარბის ნივთების ჩალაგება დაიწყო. - როგორ ხარ? (რატი) - იდიოტური კითხვაა ! (ბარბი) - ბარბი უკვე დიდი ხარ და ლექსიკონი შესაცვლელი გაქვს - რატიმ ძალით გაიცინა , რომ ბარბისაც გაეცინა. - კაი რას ამბობ. ეგ შენი საქმე არაა ''საყვარელო'' (ბარბი) - კარგი გითმობ გოგო ხარ მაინც :დ (რატი) - ვაუ მიღწევაა ჯელტმენობ და რაღაც ? :დ (ბარბი) - ''სავით'' (რატი) - ეგ ჩემია :დ აუ ისე რა მაცინებს :| (ბარბი) - რას ქვია რა გაცინებს , მალე ყველაფერი ისევ ძველებურად იქნება ერთი გამონაკლისით (რატი) - ერთი , ხო ერთი ! სიარულს ვეღარ შევძლებ (ბარბი) - არა მე ეგ არ მიგულისხმია , ეგ მალე მოგვარდება (რატი) - ძალიან კარგად ვიცი რომ ასე არ იქნება და შენთან ლაპარაკი მინდა , ჯობია ეხლავე გითხრა. (ბარბი) - კი მეც მაქვს შენთან სალაპარაკო და შენ დაიწყე (რატი) - მოკლედ ვიტყვი .. დღეიდან ერთმანეთს ვეღარ ვნახავთ. ასე აჯობებს ორივესთვის - ბარბი ამ სიტყვებს ძლივს ამბობდა , უნდოდა ცრემლები შეეკავებინა. - რააა? ბარბი ამიხსენი ამას რატომ ამბობ (რატი) - არ მინდა გეცოდებოდე , ასე აჯობებს დამიჯერე ! (ბარბი) - არა არა ბარბი ეს მგონი მარტო შენი გადასაწყვეტი არაა ! ჩვენ არ დავშორდებით და გთხოვ ამას ნუ მეუბნები .. მალე ყველაფერი გამოსწორდება. ერთმანეთს შანსი უნდა მივცეთ (რატი) - როდის ?! ცოტა შანსია იმის , რომ მე კიდევ გავივლი - ბარბიმ ვეღარ შეიკავა თავი და ცრემლები წამოუვიდა. - ბარბ გთხოვ დამშვიდდი , ვიცი მე რასაც ვაკეთებ. რომ არ მიყვარდე არ ავიტანდი ამას <3 - გიყვარვარ ? სასაცილოა უბრალოდ ! შენნაირს სიყვარული არ შეუძლია (ბარბი) - ცდები , ერთხელ ბაბნიკსაც უყვარდება (რატი) ამ სიტყვების გაგონებაზე ბარბი სულ გაგიჯდა. ტირილი დაიწყო და ვეღარ მშვიდდებოდა. რატი მივიდა და ეცადა დაეწყნარებინა. - გთხოვ ნუ ტირი და დამიჯერე რასაც გეუბნები :* (რატი) - არ მჯერა .. და ამას ახლა მეუბნები ხო ? როცა არაფერი შემიძლია .. ამის შემდეგ ჩემ ცხოვრებას აზრი აღარ აქვს. დამოუკიდებლად არაფრის გაგეთება აღარ შემეძლება და საერთოდ არც იმას ვაპირებ ვარჯიშებზე ვიარო , უკვე ყველაფერზე ხელი ჩავიქნიე :ხ (ბარბი) - არც კი იცი რას ამბობ .. არ დაგავიწყდეს სიყვარულს ყველაფერი შეუძლია (რატი) - ეგ რა შუაშია ? (ბარბი) - თუ დაფიქრდები მიხვდები (რატი) - ყველაფერი ამერია :ხ (ბარბი) - ვიცი ეხლა როგორც ხარ , ამიტომ ასეთ მდგომარეობაში არანაირი გადაწყვეტილება არ უნდა მიიღო. ეხლა მოემზადე და სახლში გაგწერენ , ხვალიდან კი ერთად ვივლით ვარჯიშებზე და მალე გაივლი <3 (რატი) - არა ! ასე არ მოხდება ;( (ბარბი) - რა ჯიუტი ხარ... მე ასე მინდა.. ერთად ყველაფერს შევძლებთ <3 (რატი) - რატი .. არ მინდა გებრალებოდე და ჩემთან მხოლოდ ამიტომ იყო :ხ (ბარბი) - ბარბარე მისმინე ამაზე აღარ ვილაპარაკებთ ეს ბოლოა ! მე გითხარი ჩემი სათქმელი. თუ ფიქრობ რომ არ მიყვარხარ , რადგან ბაბნიკი ვარ ან ვიყავი , მაშინ შენი აზრით რატომ ვრჩები შენთან და სხვა გოგოს არ ვეძებ ? მიყვარხარ ბარბი .. მმმიყვარხააარრ <3 - ჩემი იდიოტი ;( <3 (ბარბი) - აიაიაი ძველი ბარბი <3 როგორც იქნა :* ჩემო პატარავ <3 ეხლა წავალ ლელას დავუძახებ და გაგწერენ მალე/ (რატი) - კარგი მიდი <3 (ბარბი) რატი გავიდა და ლელას ელაპარაკებოდა ამ ყველაფერის შესახებ, უთხრა რომ ბარბი უყვარდა. ლელამაც გაუგო და არ იყო მათი ურთიერთობის წინააღმდეგი. ბარბი ცალკე ფიქრობდა ყველაფერზე.. უფრო სწორად რატიზე.. ერთდროულად ყველაზე ბედნიერიც და ყველაზე უბედურიც იყო.. ამ დღის შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა . ბარბი ყოველდღე გოგოებთან და რატისთან ერთად ვარჯიშზე დადიოდა .. ერთ თვეში ცოტა შედეგი იყო , თუმცა გავლა ჯერ მაინც არ შეეძლო. ყველას უკვირდა ასე მალე გამოჯანმრთელება, მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ბარბის ოპტიმისტობა. მას სჯეროდა რომ მალე ყველაფერი ისე იქნებოდა, როგორც რატიმ უთხრა <3  | 
360
823
600
