დ ქალბატონო, ბატონი გიორგი გიბარებთ, წამომყევით– და მისაღებ ოთახში შემიძღვა..........

როდესაც მისაღებში შევედით იქ სადღაც ასე 40წლამდე სიმპატიური მამაკაცი დამხვდა, რომელიც ძალიან მგავდა............ორივე რამოდენიმე წუთი ვუყურებდით ერთმანეთს გაოცებული.......მე კი უბრალოდ ვტიროდი და თვალებში ვუყურებდით.......ცოტა ხნის დუმილის შემდეგ გიორგიმ საუბარი დაიწყო............
–გიცნობთ? რა კავშირი გაქვთ ნანასთან?
–არა არ მიცნობთ! მე ნანას ქალიშვილი ვარ!–ამის გაგონებაზე გაფითრდა და თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა!
–მერე და რამ შეგაწუხათ.......–მომმართა სულისშემძვლელი გამყინავი ხმით.
–ვიცი ეხლა რატომაც გაცხარდით! ნუ ღელავთ მე ალექსანდრე მეტრეველის შვილი არ გახლავართ, იმისდა მიუხედავად რომ მის გვარს ვატარებ!–ეს რომ ვუთხარი კითხვით სავსე მზერა მომაპყრო...–მე გავაგრძელე საუბარი–მე სანდროს შვილი არ ვარ, მაგრამ ნანა ჩემი ბიოლოგიური დედააა........ეს 3დღის წინ გავიგე..
–და ჩემთან რა გინდათ?
–სამი დღის წინ ალექსანდრე მეტრეველმა გამომიცხადა, რომ ერთ ბიჭზე ძლით მათხოვებდა...........იქ მე ჩხუბი ავტეხე და ამ დროს წამოსცდათ, რომ მე სანდროს შვილი არ ვარ და რომ მე გიორგი გასვიანის შვილი ვარ!–––როდესაც მას შევხედე ალეწილი იმყურებდა.
–ეს რა ხუმრობააა!–იყვირა გაცხარებულმა.
–არანაერი ხუმრობა არ არის.......დედამ მომიყვა რომ თქვენ გაიპარეთ და ჯვარი დაიწერეთ, მაგრამ მერე ბაბუაჩემს მოუგნიხართ და გცემათ დედაჩემი კი სხვა კაცს ძალით გააყოლა ცოლად.....შემდეგ დედამ აღმოაჩინა რომ ორსულად იყო.......იცოდა რომ თქვენგან იყო ორსულად..........ორსულობისას ორჯე ცადა თქვენთან გამოქცევა.....მაგრამ ორივეჯერ ჩაავლეს....როცა მე დავიბადე სანდრო დედას დამუქრებია, რომ ან მორჩილი ცოლი იქნებოდა ან მე და თქვენ მის თვალწინ გვაწამებდა და მოგვკლავდა......დედას სხვა გზა არ ჰქონდა და ამიტომ მოუწია იმ არაკაცთან ერთად ცხოვრება.....მე და სანდროს დეენემის ანალიზი გაგვიკეთეს და აღმოჩნდა რომ მე მისი შვილი არ ვყოფილვარ.......–გიორგი გაშტერებული მიყურებდა მე კი ჩანთიდან ანალიზის პასუხები ამოვიღე, რომელის სეიფიდან მქონდა მოპარული და გიორგის გავუწოდე..........15 წუტი ვიყავით ორივე ჩუმათ მერე ისევ მამაჩემმა დაიწყო ლაპარაკი.....
–ნანა სად არის? ის რატომ არ წამოვიდა?
–მას არ შეეძლო წამოსვლა ისევ და ისევ ჩვენი უსაფრთხოებისთვის ეგ კი არა მეც გამოპარული ვარ!
–შენ რატომ?
–ხომ გითხარით ძალით მათხოვებდა! ოთახში გამოკეტვა უნდოდა მაგრამ არაფერი გამოუვიდა საკეტი გავტეხე სეიფებიც დავუცარიელე და ახლა ცხეში ამოვალპობ–რაც შეიძლებოდა სიძულვილით წარმოვთქვი.
–არაფერი მესმის! მაპატიე ეს ჩემთვის შოკია.....ერთ დღეს მოდის ჩემთან გოგონა და ასეთ დაუჯერებელ ისტორიებს მიყვება..........
–დეენემის ანალიზი გავიკეთოთ–უემოციოდ წარმოვთქვი.........
–კარგი დღესვე წავიდეთ!
–მანამდე თქვენი დახმარება მჭირდება..
–გიმენ!
–როგორმე FBA –ისთან უნდა დამაკვშიროთ, დრო არ ითმენს დედა საფრთხეშია!
–აი ეხლა ვეღარაფერი გავიგე.
–მოკალათდით და კარგად მომისმინეთ.....–მე საქართველოში ჩასვლის დღიდან მოყოლებული ყველაფერი ვუამბე, მას სა სამხილებიც ვაჩვენე, ის საბუთებიც დამეხმარა, რომელიც მის სეიფში ინახებოდა და რომელიც მე მოვპარე...............გიორგი უკვე ადამიანს აღარ გავდა.
–პოლ! დროზე მანქანა გაამზადე და FBA – ის ოფისში წავედით––იყვირა ჩემმა ახლად გამომცხვარმა მამამ........პოლი (დაცვა) დაფეთებული შემოვარდა......
–ბატონო გიორგი რა მოხდა?
–სასწრაფოდ მანქანა გაამზადე!
–ახლავე!
მე და მამა FBA შენობაში შევედით და პირდაპირ იმ გამომძიებელთან მიგვიყვანეს ვინც კობრას საქმეზე მუშაობდა.....
ტომი(გამომძიებელი)–რით შემიძლია დაგეხმაროთ?
–მე – არა პირიქით მე შემიძლია დაგეხმაროთ!
ტომი–ვერ მიგიხვდით?
მე– მე ვიცი ვინც არის კობრა..– გამომციებელს სახეზე განცვიფრება აღებეჭდა.
ტომი– გისმენთ!
მე–კობრა საქართველოში მოღვაწე ბიზნესმენი ალექსანდრე მეტრეველი გახლავთ!
ტომი–და რით შეგიძლიათ ეგ დაგვიმთკიცოთ?
მე–ეხლავე ერთი წუთით–მე გამომძიებელს კომპრომატები გადავეცი.........
ტომი–ესენი თქვენ საიდან გაქვთ!?–მე ბოლო სამი დღის მოვლენები ვუამბე....შემდეგ მეც და მამასაც ჩვენება ჩამოგვართვეს და გვითხრეს რომ ორი კვირა უთვალთვალებდნენ და მერე ჩაავლებდნენ.......მე და მამამ ამაზე გაწევ გამოწევა დავიწყეთ მაგრამ ვერაფერს გავხდით..........
როდესაც გიროგის სახლში ვბრუნდებოდით ლაპარაკი დავიწყე.
–ჯერ გვიანი არ არის კლინიკები ღიაა, ბარემ ეხლა ჩავაბაროთ დეენემი.
–არ არის საჭირო უკვე მჯერა რომ ჩემი შვილი ხარ!–აცრემლებული თვალები მომაპყრო.
მე ხმა აღარ ამომიღია, მალე ვე სახლში მივედით მე ჩემი ოთახი მაჩვენა მამამ, უნდა გასულიყო როდესაც მითხრა.
–ანასტასია!
–გისმენთ?

–შეიძლება ჩაგეხუტო?–მე ვეღარაფერს ვამბობდი მხოლოდ თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად, ის ჩემთან მოვიდა და გულში ჩამიკრა, მე თავი ვეღარ შევიკავე და მარედ ავტირდი, ამის შემყურე გიორგიმ უფრო მიმიხუტა......ვერც კი წარმოიდგენთ მაშინ რას ვგრძნობდი, თითქოს ჩემი დაკარგული ნაწილი ვიპოვე, გულშ სითბო მეღვრებოდა, ენით აღუწერელს ვგრძნობდი....ასე ვიდექით 10წუთზე მეტი........მერე მომშორდა და წასვლა დააპირა მაგრამ მე არ მივეცი ამის ნება.
–გთხოვ არ წახვიდე!.........................მამა–ბოლო სიტყვა უფრო ჩურჩულით წარმოვთქვი, ამის გაგონებაზე გიორგიმაც ვერ შეიკავა თავი და ბლანტმა სითხემ თვალები და სახე დაუნამა...ისევ მოვიდა ჩემთან და ჩამეხუტა.......იმ ღამეს არც მე და არც მამას თვალი არ მოგვიხუჭავს...........ერთმანეთთან ჩახუტებულები ვიყავით და ჩვენ ცხოვრებაზე ვუყვებოდით ერთმანეთ.

–არა რა ნანა გამაგიჟებს.....რბოლებში მონაწილეობის მიღების უფლება როგორ მოგცა?
–უფ ეგ რა არის კაცო იარაღის ხმარებაც, დანისაც ვიცი დაჟე..........ჩხუბში კიდე შემეჯიბრონ ბიჭები, ვერ მომიგებენ..........
–შენ ბიჭი ხარ თუ გოგო?–დაიწყო სიცილი.
–მოიცა დავფიქრდე............მომხიბლავი გოგონას სხეულში, ჩასახლებული ბიჭი – წარმოვთქვი სიამაყით.– მაზე უკვე იმდენი იცინა, არ ვიცი მუცელი, როგორ არ ეტკინა...........
–დედაშენის ალი კვალი ხარ.
–თქვენი ვერაფერი გამიგია შენ ამბობ რომ დედაჩემს ვგავარ ის კი ამბობს რომ შენი ასლი ვარ...
–და შენ რომელი უფრო სწორად მიგაჩნია??
–მე ვფიქრო რომ ორივე მაგარი დარტყმულები იყავით და არც ეხლა ხართ ნაკლები.......და მეც ეგეთი ვარ რა...........რაც მშობელი ის შვილი..........
–შეყვარებული თუ გყავს?
–ოღონდ ეგ არ მიხსენო რა!
–რატომ? გული გატკინეს?
–რაღაც პონტში კი.
–მომიყვები რა მოხდა?
–კი
–ხო და მშინ მთელი გულისყურით გისმენ.

–ამ ზაფხულს ჩემმა ძმაკაცმა ერთი ბიჭი გამაცნო, რომელსაც ვერ ვიტანდი სულ ერთმანეთს ვეჩხუბებოდით მაგრამ ამ ჩხუბში ისე მოხდა რომ ეგ იდიოტი შემიყვარდა–იდიოტის ხსენებაზე სიცილი აუტყდა– ისე მოხდა რომ ის შტერსაც შევუყვარდი, მაგრმა ერთად ვერ ვიქნებით.
–კი მაგრამ რატომ?
–არ მინდა ჩემს გამო რამე დაემართოს.
–რას გულისხმობ?
–რას ვერ ხვდები? კობრა მოსაკლავად დამსდევს ...........ეს სახიფათო იქნება მისთვის, ეგეც რომ არ იყოს ალბათ მე მისთვის გატაცება ვარ და მეტი არაფერი....
–ეგრე ნუ მბობ..........მე და დედაშენი ერთმანეთს ვერ ვიტანდით .
–მართლა? ისე სად გაიცანით ერთმანეთი?
–სკოლაში! 10კლასში მის სკოლაში გადავედი........გოგოები გიჟდებოდნენ კლასში ჩემზე მაგრამ ნანა ვერ მიტანდა.......
–რატომ?

–მომწონდა და ვაბრაზებდი ხოლმე! ბიჭური ტიპი იყო, გოგოებთან არ მეგობრობდა ბიჭებითან უფრო........ეგ კი არა რაზბორკებზეც დადიოდა........ერთხელ ისე მოხდა რომ ჩემი საძმაკაცოს და მისისას ჩხუბი მოუვიდა და შეხვედრა, რომ დავთქვით იქ დედაშენიც დაგვხვდა, ჩხუბი რომ ატყდა დედაშენი მე მეცა და ცემა დამიწყო, მე ხელს ვერ ვაკარებდი....არაკაცი უნდა იყო გოგო რომ ცემო........მის გაჩერებას ვცდილობდი მაგრამ ვერაფერი გავაწყვე და სახლში კარგა ნაცემ ნავეგვი მივედი.–აი აქ მე ვიცინოდი მთელ ხმაზე...
–მე ეგეთები კვირაში ერთხელ მაინც მქონდა სკოლაში.....
–შენ ვინ ყოფილხარ კაცო.........ისე ის როგორი ბიჭია?
–ერთი კრეტინი, გამოშტერებული, თვითკლმაყოფილი იდიოტია რომელიც სიცოცხლეს მირჩევნია.
–სურათი გაქვს?
_სურათი რათ მინდა გუგლი და მისი ჯანი.............ცნობილი მომღერალია.....
–მართლა? მითხარი ვინ არის ეგებ ვიცნობ?
–ვინ და გამოთაყვანებული ჯასტინ ბიბერი..........
–ჰაჰ ...............ჰაჰაჰა..........ვიცნობ მაგ ბიჭს კარგი ბიჭია.
–ოოოოო ცაო დამსეტყვე! კი მაგრამ რა უბედურებაა ამ ქვეყნად ? სად ჯანდაბაში და კურმუხეთში გაიცანი?–ჩემს რეაქციაზე ძალზედ ხალისობდა.
–მე მანქანების ბიზნესი მაქვს ხო და ჯასტინი ჩემი კლიენტია, ერთ ერთი ერთგული......
–ფუ ამის...............
მე და მამამ დილამდე ვილაპარაკეთ...............ასე გავიდა ორი კვირა და სპეცოპერაციის დროც დადგა.....................