|
მთავარი » 2011 » ოქტომბერი » 31 » - ` შენ სულ სხვანაირად მიყვარხარ .. (4)
10:50 PM - ` შენ სულ სხვანაირად მიყვარხარ .. (4) |
მელის ასეთმა საქციელმა ანდრეა დააფიქრა იმაზე თუ რა დაუშავა ამ გოგოს ისეთი რომ ასე ძალიან სძულდა,კთხვაზე პასუხს ვერ პოულობდა.მელი ოტახში შევიდა ანდრეასთვის ყურადღება აღარ მიუქცევია, ანდრეა გარეთ გავიდა და იქვე სკამზე ჩამოჯდა სასტუმროს ეზოში."რა მოვიფიქრო ისეთი,ან რა გავაკეთო რომ ამ გოგოს ყურადღება მივიქციო,არა ისე ვერ მოვისვენებ რომ არ გავამწარო,ისე რა უცნაურია არასოდეს გამჩენია მისი შეხედვისას უხამსი აზრები" და ჩაიცინა. ამ ფიქრებში იყო გართული უკნოდან ვირაცამ ხელი რომ დაადო მხარზე,შეტრიალდა და თიკა იყო. -მთელი სასტუმრო შემოვიარე,სად დაბოდიალობ?(თიკა) -აუ შენ რარა გინდა,წადი დამანებე თავი(ანდრეა) -რა გჭირს?(თიკა) -არაფერი შემეშვი ,წადი არ გეძინება?(ანდრეა) -მმმ არ გინდა ერთად დავიძინოთ?და გაუღიმა -აუ დღეს არა რაა წავე მე და წამოდგა -რატო რა მოხდა დღეს განსაკუთრებული(თიკა) -აუუუ ხო კაი კაი წამოდი..ხელი შემოხვია და ოთახში აიყვანა თიკას კმაყოფილი გაყვა.ის რამე ერთად გაატარეს დილით კი მელიმ დაინახა თიკას ოტახიდან გამომავალი და კიბეებზე შეეჩეხა. -ფრთხილად მე,ნუ გადამიარე(ანდრეა) -გაიწიე!(მელი) -რა უხასიათო ხარ,შენთვის არც დილა არსებობს და არც სარამო სულ ერთ ხასიათზე ხარ(ანდრეა) -აქ რა გინდოდა?(მელი) -სად აქ?(ანდრეა) -აი იმ ოთახში და თიკას ოთახისკენ მიუთითა, -აა იქქ..და რა იყო შენ რაში გაინტერესებს?(ანდრეა) -იქ გოგოების ოთახია მგონი როგორც ვიცი(მელი) - ეგ თავისთავად, მერე მე ბიჭებთან რა მინდა და ისევ გაუღიმა -ნუ ბლატაობ რა! შენ რისი მაქნისი ხარ ცამოყალიბებული იდიოტი ხარ(მელი) -გინდა ჩემი კაცური ღირსებები დაგიმტკიცო? და თავლი ჩაუკრა ამასობაში ოტაიდან თიკაც გამოვიდა,ანდრეა ხელი ცაკიდა და წაიყვანა.მელიმ თავი უკმაყოფილოდ გააქნია,მიხვდა რაშიც იყო საქმე.დილით ყველა ადრიანად ადგა და სადილის შემდეგ გადაწყვიტეს შემოგარენი დაეთვალიერებინათ,მაგრამ მელის დამრიგებელი შეუძლოთ შეიქმნა და მათი კლასი ანდრეას ჯგუფს შეუერთეს.სხვა გზა არ ქონდა უნდა წასულიყო მელიც. -მოკლედ ვერ აგცდი რა(მელი) -ხო საერთოდ ეგრეა ვინ ძალიან გეჯავრება იმასთან გიწევს გარკვეული დროის გატარება(ანდრეა) -მე შენ არ მეჯავრები(მელი) -აბა გიყვარვარ?(ანდრეა) -შენთან ლაპარაკი წარმოუდგენელია გაიწიე კადრს მიფიჭუბ და ფოტოეპარატი ამოიღო -არ გინდა ჩემთან ფოტო?(ანდრეა) -გაიწიემეთქი!(მელი) -ზურა მოდი რა სურატI გადაგვიღე (ანდრეა) ზურაც მოვიდა,აპარატი მიაწოდა,მელი ტავისკენ მისწია და ამასობაში ზურამ სურათიც გადაიღო. -დეგენერატი ხარ,რათ მინდა შენთან სურათი მანახე უნდა ამოვშალო(მელი) -ნწუ,ნწუ მაგას არ იზამ და მაღლა აწია ფოტოაპარატი. მელი გაბრაზდა და მოშორდა იმ ადგილის სადაც ის იყო.ანდრეას ეს ყველაფერი ძალიან "გაუსწორდა",გრძნობდა რომ მასთან ურთიერთობაში წინ მიიწევდა.რაც უფრო უათმაგებდა მისი გამწარების სურვილს. იმ დღეს ბრუნდებოდნენ თბილისში ... ბავშვები გაიფანტნენ ტყეში,უკვე წასვლის დრო იყო როცა რამოდენიმე მოსწავლე არარ ჩანდა გვარები როდესაც ამოიკითხა ლექტორმა 1 მოსწავლე აკლდა. ეს მელი იყო რომელსაც ტყეში გზა აებნდა და ვერ გაერკვია საით წასულიყო,ეს ყველაფერი ანდრეას ოინები იყო რადგანაც,მელი ლიკას ეძებდა და ანდრეამ უთხრა რომ ბილიკის ბოლოში დაინახა,მელიმაც დაუჯერა და იმ ბილიკს გაყვა რომელიც ღრმა ტყეში შედიოდა. როცა მელი მოიკითხეს ვერსად ნახეს გადაწყვიტეს მისი მოძებდნა და გაიყვნენ.არავისნ წასულა ბილიკისკენ,ყველამ იცოდა რომ იქ საშიში იყო და მელი არ შევიდოდა.სიმართლე მხოლოდ ანდრეამ იცოდა. -ბიჭო მგონი უკვე დროა რო წავიდეთ და მოვძებნოთ,მართლა რამე რომ დაემართოს მერე სად მივდივართ?(ზურა) -ოო მოიცა რა თუ "ძმახარ" რა უნდა დაემართოს ჯერ ისეთი ენა აქ მაგით მოიგერიებს ყველას და გაიცინა -არა "ძმაო" წამოდი მოვძებნოთ(ზურა) -ცოტა ხანს დაიცადე რა თვითონ მოვა ეგ ისეთია(ანდრეა) მელი სულ უფრო და უფრო ღრმად შედიოდა ტყეში თან ლიკას ეძახდა,ეგონა რომ იქ ლიკა დაიკარგა ის კი არა.როცა უკვე დიდი მანძილით მოშორდა იმ ადგილს სადაც მეგობრები ეგულებოდა ძალიანდ შეეშინდა.თან უეცრად წვიმამაც დაიწო და სულ მთლად დასველდა,ხეს შეაფარა თავი და ტირილი დაიწყო.არ იცოდა რა ექნა,ძალიან დაიბნა,შეეშინდა და შესცივდა."რატომ ვენდე იმ აფერისტს,ხომ ვიცოდი მისი ხასიათი,ვოცოდი რომ კარგს არაფერს მიპირებდა,ღმერთო რატომ დავუჯერე,ახლა რა გავაკეთო" მის სულს აშფოთებდა ეს აზრები.კიდევ უფრო დაუსვა წვიმამ და მელი კიდევ უფრო შეიჭმუხნა,დასველდა ,სულ მთლად გაიწუწა.ტიროდა სლუკუნებდა... მისი კლასელები და ლექტორიც ძალიან შეშინდა,ყველგან მოძებნეს მაგრამ ვერსად იპოვეს.ბოლოს ძებნა შეწყვიტეს როცა გაწვიმდა,სხვა გზა არ ქონდათ.ანდრეაც იქ იდგა მაგრამ არაფერს იმჩნევდა.გული კი ცოტა აუფორიაქდა."ეხლა რა გავაკეთო იმ მატრაკვეცას მართლა დაემართოს მერე? არა წავალ და მოვძებნი,ვეღარ გავუძლებ". ანდრეამ გადაწყვიტა მელის მოსაძებნად წასულიყო -ამ თავსხმაში სად მიდიხარ?(თიკა) -მელი უნდა მოვძებნო(ანდრეა) -რაში გედარდება ეგ გოგო,დარჩი ჩემთან და გამათბე მცივა(თიკა) ხელი გაუშვა თიკას და წვიმაში გავარდა მელის მოსაძებნად.იმ ბილიკს გაუყვა სადაც თვითონ დაარიგა მელი რომ წასუყო.საშინლად წვიმდა,ელავდა, ანდრეა მელის სახელს ყვიროდა ხმამაღლა მაგრამ ის არ აგონებდა,ან საიდან გააგონებდა ასეთ წვიმაში ხმას როცა თავისი ხმა ძლივს ესმოდა.სიარული უკვე გაუსაძლისი ხდებოდა როცა ხის ქვეშ შეღუშული მელი დაინახა ანდრეამ,მასთან მიირბინა -მელ აქ ხარ?რამდენი გეძებე,სულ გაწუწულხარ(ანდრეა) -ანდრეა შენ ხარ?და ცრემლიანი თვალებით ამოხედა -ხო მე ვარ მოდი აქ ცაგეხუტები და ცოტა გათბები სულ მთლად კანკალებ და მისკენ წაიწია რომ ჩახუტებოდა -გადიი არ მომეკარო კრეტინო,შენი ბრალია ამ მდგომარეობაში რომ ვარ(მელი) -ხო ვიცი,მართალი ხარ მაგრამ არ მინდოდა მთლად ესე გამომსვლოვა(ანდრეა) -აბა რა გინდოდა ჩემი გამწარება?გამოგივიდა ყოჩაღ,აპლოდისმენტების ღირსი ხარ(მელი) -კარგი რა ადექი და წამოდი სულ სველი ხარ გაცივდები,რაც მოხდა მოხდა(ანდრეა) -ბოდიში მომიხადე!(მელი) -ჰმ,არასოდეს!,ეხლა თუ წაწიწმატდები წავალ და აქ დაგტოვებ თან უკვე ბნელდება.(ანდრეა) -წადი!უშენოდაც მოვახერხებ რამეს(მელი) -იცოდე ეხლა მართლა წავალ,ადექი და წამოდი!(ნადრეა) ენა გამოუყო და ისევ მოღუშული დაჯდა,ანდრეამ ცაიცინა დაიკუზა და სახე ზემოთ ამოაწევინა ხელით. -მისმინე მელ,ვიცი ცუდად მოვიქეცი მაგრამ,ხო კარგი კარგი მაპატოი,შევრიგდით?(ანდრეა) -ბოდიში მოიხადე მაპატიე არ მაკმაყოფილებს!(მელი) -ბოდიში!9ანდრეა) -ხოდა ეგრე!(მელი) ადგა და ანდრეა გაყვა,მან ხელის მოკიდება გადაწყვიტა მაგრამ წამსვე მოიშორა მელიმ.
|
კატეგორია: Love .. |
ნანახია: 1131 |
დაამატა: -nnuCa_BeLieber❤
| რეიტინგი: 5.0/2 |
|