ანდრეა წამოვიდა მოსაწყენი წვეულებიდან და ზურასთან ავიდა.
-რა იყო ბიჭო გამოგაგდეს იქიდან?(ზურა)
-დიდი ხანი დამაყუდებ კარებთან?(ანდრეა)
-შემოდი(ზურა)
-მაგარი დებილიბა იყო "შენძმობას" გეფიცები(ანდრეა)
-ხო წარმომიდგენია და ორივემ ერთად გაიცინეს
ბიჭები დიდი ხანი "ღადაობდნენ" წვეულების შესახებ და ერთამენთს სულელებივით უცინოდნენ,ნეტა რა აცინებდათ ან რა იყო მაგაში სასაცილო.
-ბიჭო ერთი გოგოა მელი იმ კაცის შვილი ძაან უკარებას თამაშობს და არ გინდა ჭკუა ვასწავლოთ?(ანდრეა)
-რატო რამე დაგიშავა?(ზურა)
-ხო მეუხეშა,ცხოვრებაში პირველად გოგომ ზედმეტად ჩემთან ხმას აუწია(ანდრეა)
-და ვინაა ეგეთი თვით დიდ ანდრეას ეგ რომ გაუბედა და გაუღიმა
-აუ კაი ტო რა "პონტში ღადაობ" ჭკუა უნდა ვასწავლო მეტიჩარას(ანდრეა)
იმ დღეს ანდრეა ზურასთან დარჩა,დილით კი უნიში წავიდნენ,როგორც ყოველთვის თიკა აეკიდა.
-გუშინ სად იყავი?,რატომ არ დამირეკე?(თიკა)
-აე გოგო ცოტა ჩუმად რა გასკდა თავი(ანდრეა)
-იცოდე მეტს აღარ ავიტან (თიკა)
-ხოდა მაშინ კარგად იყავი და გაუღიმა
-კარგი მაპატიე და ჩაეხუტა ანდრეას
"არა რა ამ გოგომ თავმოყვარეობა საერთოდ არ იცის რას ნიშნავს"(გაიფიქრა ანდრეამ)
შევიდნენ ლექსიაზე და დასხდნენ.ლექტორი შემოვიდა და განუცხადა რომ ექსკურსიაზე მიდიოდნენ მომავალ კვირას.ყველას გაუხარდა მათ შორის ანდრეასაც.
-უკაცრავად და სად მივდივართ?(ანდრეა)
-სვანეთში ორდღიანზე(ლექტორი)
-გაიგე ანდრეა ორი დღე ერთად ვიქნებით საყვარელო გახარებულმა უთხრა თიკამ
-ხო ორი დღე შენ იქ რა აგიტანს. და მანაც გაღიმებულმა უპასუხა
ყველა ამ ექსკურსიისთვის ემზადებოდა,თითქოს ყველა რაღაც ახალს მოელოდა.ანდრეა სახლში ჩვეულებრივზე ადრე წამოვიდა,არავინ დახვდა და თვითონ მოუწია საუზმის გამოტანა,კარზე ზარის ხმა გაისმა.ადგომა დაეარა და იქიდანვე დაუწყო ძახილი
-ღიაა შმოდით(ანდრეა)
არავინ შემოვიდა კიდევ მიაძახა
-შემოდითმეთქი ღიაა და ხმას აუწია
ისევ ხმა რომარავინ გააგონა მივიდა და თვითონ გააღო,იქ კი მელი დაინახა
-ვა მელი და გაუღიმა
-ვა მელი კი არა ეს გადაეცი დედაშენ წავედი
-მოიცა,მოიცა სად მიდიხარ შემოდი ცოტა ხანს(ანდრეა)
-ნუ გამაცინე,შენ რაზე უნდა გელაპარაკო წავედი მე კარგად(მელი)
-კაი რა დაგემართა,გეგონება რამე დაგიშავე(ანდრეა)
-გინდა გითხრა შენზე რას ვფიქრობ?(მელი)
-არა(ანდრეა)
-მე მაინც გეტყვი,ერთი განებუვრებული მეტიცარა ბიჭი ხარ რომელთანაც მეგობრობის და მითუმეტეს ლაპარაკის სურვილი ნამდვილად არ მაქ,ასე რომ კარგად იყავი (მელი)
-არც შენ ხარ ნაკლები მეტიჩარა,ასე რომ რაღაცით ვგავართ ერთმანეთს(ანდრეა)
-ღმერთმა დამიფაროს შენ გგავდე,შეტრიალდა და წავიდა
"აჰა ესე ხომ?ძალიან კარგი.გეფიცები თავს ისე შეგაყვარებ მეხვეწებოდე შემომხედეო"მხოლოდ ეს თქვა და კარები მიუჯახუნა გაბრაზებულმა.
ეხლა უფრო მეტად ვერ იტანდა მელის,მხოლოდ მისი გამწარების სურვილი ქონდა,არ იყო ჩვეული გოგონებისგან ასეთ გამოხტომებს მის მიმართ და მხოლოდ ამიტომ.
მელი სკოლის მისწავლე იყო,17 წლის .ძალიან ლამაზი გოგონა.საშუალო სიმაღლის,მოკლე დახვეული წაბლისფერი თმით, ულამაზისი შავითვალებით რომელიც სულ ბრწყინავდა.პატარა ლამაზი აპრეხილი ცხვირი.ერთი სიტყვით ძალიან განსხვავდებოდა მისი მახინჯი დისგან.ხასიათითაც კარგი ადამიანი იყო,კეთილი და მშვიდი ბუნების.მიაუხედავად იმისა რომ მდიდარი იყო საშუალო ფენის ადამიანებსაც მის ტანასწორად მიიჩნევდა.
არ გავდა იმ განებივრებულ მამიკოს გოგონებს ,რომლებიც მხოლოდ თავის თავზე ფიქრობნენ და სხვების გრძნობები "ეკიდათ".აი რაც შეეხებოდა ანდრეას ვერ იტანდა,იცოდა მისი ამპარტავნობის ამბავი და სწორედ მაგიტომ,უკვირდა იმ გოგოების ვინც მის გამო თავს იმცირებდნენ,ეგონა რომ ასეთი ადამიანი თვითონ არასდროს შეუყვარდებოდა,
ისისც იმავე დღეს მიდიოდა ექსკურსიაზე რომელ დღესაც ანდრეა და თანაც იმ ადგილას.გავიდა ერთი კვირა,დადგა ეს ნანატრი დღეც ყველა უნისთან შეიკრიბა,ავტობუსში ჩასხდნენ და წავიდნენ.
მელის კლასიც სკოლასთან შეიკრიბა და გავიდნენ ავტობუსუთ.იგივე მარშუტი იყო თავისთავად.
ქალაქის გასასვლელში ეს ორი ავტობუსი გვერდი-გვერდ მიდიოდა..მელიმ ანდრეა დაინახა ფანჯრიდან
"ოღონდ ეს არაა" და თავი ჩაღუნა
ანდრეამ ვერც კი შეამჩნია,
-მელი რა დაგემართა?(ლიკა მელის მეგობარი)
-არაფერი (მელი)
-აბა თავი რატო ჩაღუნე,თან სახე უსიამოვოდ შეგეცვალა(ლიკა)
-გაიხედე ფანჯრიდან და შენც მიხვდები(მელი)
ლიკამ გაიხედა და ანდრეა დაინახა,მას მელის ყველა მეგობარი იცნობდა
-აა ხო მივხდი აი ის ბიჭი,ანდრეა,შენ რომ ასე ძალიან არ მოგწონს(ლიკა)
-ხო მთელი დღე უნდა ჩამაშხამოს მისმა დანახვამ(მელი)
-კარგი რა დაივიწყე ეგ ბიჭი,ვითომ არც გინახავს და მორჩა(ლიკა)
-ხო ეგრეც ვიზამ!(მელი)
სვანეთამდე დიდი გზა იყო ამიტომ გადაჭყვიტეს გაეჩერებინათ და წყალი დაელიათ.წყაროსთან გააჩერეს.გაჩერდა ის ავტობუსიც რომელშიც ანდრეა იჯდა...ისიც გადმოვიდა და მელიც.
ანდრეამ თვალი მოკრა და გაუხარდა,მისი გამწარების შანსი ქონდა.
-შენ რა იყო კუდში დამყვები?(ანდრეა)
-რა ზუსტად მიხვდი და გაუღიმა მელიმ
-აქ რა გინდა?(ანდრეა)
-იგივე რაც შენ(მელი)
-ოოო, ეს ნახე რაა..და გაუღიმა ალბათ მიხვდით რაც იგულისხმა
-შე გარყვნილო გასაგებია რაც გაიფიქრე.(მელი)
-კარგი რა იყო დაწყნარდი,რატო მეუხეშები(ანდრეა)
-იდიოტი ხარ და იმიტო,წავედი მე (მელი)
-წადი ვინ გიჭერს და გვერდზე გაიწია.
გაბრაზებული მელი ავტობუსში ავიდა.მათი ავტობუსი დაიძრა.ანდრეასი კი ცოტა ხანს კიდევ შეყოვნდა,რაც მელის ძალიან გაუხარდა,იფიქრა იმედია არარსად გადამეყრებაო.როგორც იქნა დანიშნულების ადგილს მიაღწიეს.
-ანდრეა ჩამოდი რა გჭირს?(ზურა)
-უი უკვე მოვედით/(ანდრეა)
-რა იყო ბიჭო რა გეტაკა ბოლოს რომ გავაჩერეთ იმის მერე ხმა აღარ ამოგიღია,(ზურა)
-აუ აქ იცი ვინ "გავჩითე"?ის გოგო მელი(ანდრეა)
-მერე ?(ზურა)
-რა მერე ტოო შანსი გვაქ გავამწაროთ(ანდრეა)
-მერედა რა იცი შენ რომელ სასტუმროში გაჩერდებიან ეგენი?(ზურა)
-მაგის გაებას რა უნდა და გაუცინა
მელის კლასიც ჩამოვიდა,იგივე სასტუმროში დაბინავდნენ რომელშიც ანდრეას ჯგუფი.უკვე სარამო იყო და ვხშმის დრომაც მოიწია,ორივე ჯგუფი ჩავიდა დაბლა სავახშმოდ.
-მელი გაიხედე ის ბიჭია ისევ(ლიკა)
-აუ აუ ოღონდ ეს არა ა დავსავე,წავედი მე არარ მშია და ნომერში აბრუნდა ისევ.
"ამ იდიოტმა უნდა გამიმწაროს აქ ყოფნის დრო?არა ვერ მოვართვი,ვის გამო უნდა დავჩე მშიერი წავედი ქვემოთ.თუმცა არც ის მინდა რომ იმ იდიოტმა დამინახოს."
მელი ჩავიდა დაბლა და მეგობრებთან დაჯდა.ანდრეას არ დაუნახავს რაც ძალიან გაუხარდა.ივახშმეს და გარეთ გავიდნენ.როგორც იქნა ანდრეამ მელი შეამჩნია და ზურას მხარი გაკრა,მისკენ მიუთითა...
-არა ანდრეა დღეს არ გვინდა ისე დავიღალე არაფრის თავი არ მაქ(ზურა)
-აუ კაი რა "გამისწორე თუ ძმახარ"(ანდრეა)
-არა არა მე წავედი უნდა დავწვე(ზურა)
"კარგი მეგობარო შენ წადი ეხლა ამას ნახე მე რას ვუზამ,ვაჩვენებ ვინ არის აქ ანდრეა"ცინიკურად გაიღიმა და მელის ნომრისკენ წავიდა.
შეაღო კარები და იქ უამრავი გოგონა დაინახა მათშორის მელიც
-გამარჯობათ გოგონებოო გა დაუღიმა
ვაიმე ნახეთ ანდრეა ყველამ მას დაუწყო ყურება,,ნახეთ რა სიმპათიურია ერთამნეთსი ჩურჩულებდნენ.
-მე გავედი (მელი)
-მოიცა მე შენ მოგაკითხე და შენ სად მიდიხარ(ანდრეა)
-მე?დ არატომ?(მელი)
-კარგი რა მელი და დაგემართა>?(ანდრეა)
-არაფერი რა უნდა დამმართნოდა,აქედან გადი თორემ მე გავალ გოგონებო აირჩიეთ რომელი გავიდეს(მელი)
-მმმმ რავი აბა დარჩით ორივე(გოგონები)
-კარგი მაშინ გავალ მე ადგა და გავიდა ოთახიდან ანდრეაც თან გაყვა გოგოებს თვალი ჩაუკრა და გავიდა
-მელი მოიცა,ერთი წუთი დამიღმე(ანდრეა)
-აუ გადი რა (მელი)
-რატომ გძულვარ ეგრე?(ანდრეა)
-არ მძულხარ,ეგ ვინ გითხრა?(მელი)
-შენ ქცევებიდან გამომდინარე(ანდრეა)
-იმსახურებ!(მელი)
-რამე დაგისავე შენ პირადად?(ანდრეა)
-კი!(მელი)
-რა?(ანდრეა)
-ის რომ არსებობ!(მელი)
|
360
823
600
