ასე გრძელდებოდა ყოველ დღე მე უკვე ნარკოტიკებზე ვიყავი დამოკიდებული....ერთ დღესაც დილაადრიან კარზე ზარი იყო
–აუუ ამ დილაადრიან ვინ არის რა,გავუხეთქავ თავს
კარები გავაღე
–მაილიიი.....როგორ მომენატრეე ჩემოო სიხარულოო,,,ჩამოვედი
მე კიდე ისევ დებილივით ვიდექი,წინა დღეს იმდენი დავლიე რომ გამოსახულებას 3 ად ვხედავდი,უბრალოდ ხმა მეცნო...ჩემი მონატრებული ხმა
–ვახ ემილი შემოდი მეც მომენატრე
ნუ ეხლაა გავიწიე ჩასახუტებლად,სხვა რაღაცას შევეჯახე,ხომ გითხარით სამად ვხედავდი თქო...
–ეუჰ,...–სახლში შემოვიდა
-აქ რა ამბავია?
–ბამ,ბამ,ბაამ.....ვაუუ ეს ვინ მოსულა ჩვენი სასახელო გოგო,მაილის ვითომდა მეგობარი
-შენ ეხლა იცი რას გეტყვი გოგო?!აახვიე აქედან...მილზ ამიხსენი აქ რა ხდება
–მე აგიხსნი
–მოკეტე მოღალატე (ე)
–მაილი და მე ეხლა შევიცვალეთ...ნარკოტიკი და რამე
–ჰა,დავიჯერე
–არა ემილი მართალია...
–არ მჯერა,არა თვალებს არ ვუჯერებ,ასეთი როდის გახდი
–რავიცი...რაც შენ,ტეიმ,დემიმ მიმატოვეთ,მხოლოდ სელენა მეხმარება...ახლა შენს თავს დააბრალე
–ხო მაგრამ ჩვენი წასვლა ხომ ჩვენი გადასაწყვეტი არ იყო,მაილს...
–არ მაინტერესებს...დამტოვე
–არა მე მიყვარხარ და არ მიგატოვებ
–კარგი მაშინ მოდი შემოგვიერთდი
–არასოდეს...
–გაეთრიე აქედან როდესაც ყველაზე მეტად მჭირდებოდით მაშინ მიმატოვეთ ყველამ
–არ მეგონა ოდესმე ასეთი თუ გახდებოდი,ან ასე მომექცეოდი
–ეს შენ მაიძულე – ცრემლები წყალივით მოსდიოდა,კარები ლამის ჩამოაგდო და გაიქცა
–კარგი რა დაანებე თავი სულ რატომ უნდა გაკონტროლონ–შენც დამანებე თავი,წადი...ტუ დამჭირდები დაგირეკავ
შეუწინააღმრდეგებლად წავიდა...ჩემს ოთახში წავედი და უბრალოდ ვტიროდი...
აუ ბავშებო არ ვიცი ეს თავიც პატარაა
ცოტათი გავიჭედე
თუ ვინმეს ამის გასაგრძელებლად რაიმე კარგი იდეა გაქვთ
იქნებ მომწეროთ პმ–ში და მერე ტუ მომეწონა დაახლოებით ეგრე დავწერ...
რავიცი...
თუ არადა დავასრულებ ისე როგორც ვფიქრობ
360
823
600
