Waiting For Forever ( 7 )

♥ ახალი თავი ♥

ამ დროს იანი გვერდით მომიჯდა
და ხელი მომკიდა
ეგონა ვერ ვიგრძნობდი , მაგრამ

მაგრამ ვიგრძენი , თუმცა ჩხუბი არ დამიწყია 

ვიცოდი რომ ხელი უნდა გამეშვა თორემ ისევ იგივეს გამიკეთებდა ,ამას ვფიქრობდი 

მაგრამ გული სხვა რამისკენ მიბიძგებდა , უბრალოდ ავხედე გავუღიმე 

და უფრო მჭიდროდ მოვკიდე ხელი .... 

---

უკვე ძალიან გვიანი იყო და ბავშვები აბარგდნენ

მანქანაში ჩავჯექით და სახლამდე მიმიყვანეს 

ყველას დავემშვიდობე და სახლში შევედი ...

როგორც ყოველთვის დღესაც ძალიან დაღლილი ვიყავი  

თავი მოვიწესრიგე და მაშინვე დავწექი  ,

როგორც ყოველთვის ძილის წინ ფიქრი დავიწყე , ყველაფერზე ვიქრობდი იანზე , მარიზე და 

იმ ბავშვებზე ვინც დღს ჩვენთან იყვნენ 

მათი "სასტავი" ყველაზე პოპულიარულია სკოლაში

და ავტორიტეტიც აქვთ , შეიძლება გამიმართლა კიდეც ისინი რომ გავიცანი , მაგრამ

ის ძალიან მიშლიდა ნერვებს სადაც ჩავივლიდით ყველგან ყველა თვალს გვაყოლებდა და 

კომენტარებს გვუკეთებდნენ , ამ ფიქრბში ჩამეძინა , დიდით შედარებით გვიან გამეღვიძა უცბათ 

წამოვხტი თავი მოვიწესრიგე  ჩავიცვი და მაშინვე გავარდი 

აი ასე ჩვიცვი :

სკოლაში რომ შევედი მარი შემხვდა ძალიან საყვარლად ეცვა 

აი ასე :

- როგორ ხარ ? (მარი)

- კარგად შენ ? (მე)

- ვარ რა . პირველი რა გაქვს ? (მარი)

- ფიზიკა (ვთქვი მოწყენილად)

 - მეც და სვათაშორის იანსაც (ჩამჩურჩულა ყურში)

 უცბათ მარისთნ ვიღაც ბიჭი მივიდა და აკოცა 

- ნინა გაიცანი ეს ჩემი შეყვარებულია ლოგანი გუშინ რომ გიყვებოდი (მარი)

- ააა . მე ნინა (ვუთხარი და ხელი გავიწოდე)

- სასიამოვნოა (ლოგანი)

- ეს ის გოგო არაა იანს რომ მოსწონს (გადასჩუღცულა ლოგანმა მარის)

ძალიან ჩუმად მაგრამ მე მაინც გავიგე 

და გამეცინა 

- კარგით წავედი მე (მე)

- არა მოიცა , ერთად გვაქვს გაკვეთილი (მარი)

- კარგი წამოდი . ლოგან შენც ჩვენთან ერთდ გაქვს ? (მე)

- კი (თქვა ლოგანმა და მარის ხელი გახვია )

ერთდ ძალიან საყვარლები იყვნენ , მართლა უხდებოდნენ ერთმანეთს ...

კლასში რომ შევედით მასწავლებელიც მაშინვე შემოვიდა 

იანი კი როგორც ყოველთვის დაგვიანებით შემოვიდა 

და გვერდით მომიჯდა .

მთელი გაკვეთილი ხმა არ ამოუღია მარტო ზარი რო დაირეკა მაშინ მკითხა

- დღეს გცალია ? (იანი)

- რა არის რო ?? (მე)

- რაფერი (მითხრა და გავიდა )

ძალიან გამიკვირდა ასეთი არ არის ხოლმე , სულ ბაბნიკობს არ ღდაობს ხოლმე 

ასეთი სერიოუზული ჯრ არ მინახავს ...

----

უკვე სახლში ვიყავი გაკვეთილებიც დამიმთავრდა და ვიმეცადინე .

კარზე ზარი იყო , რო გავაღე იანი დავინახე

უცბათ დავიბენი :

- ამ ... ამ .. იან.. ამ... ამმ.. ააა.. შემოდი (ენა 2 წლის ბავშვივით დამება)

- ნინა ღაღაც უნდა გკითხო (იანი)

- აა.. მკითხე (მე)

- ნინა  როდის აღიარებ ?? (იანი)

- რას ? (მე)

- არ იცი რას ? (იანი)

ჩემსკენ მოიწია კედელთან მიმაყენა და სახეზე ხელი მომკიდა 

- ნინა ხო ვიცი რო მოგწონვარ (იანი)

- რა ?  იან ვერ გიტან (ვუთხარი წყნარად)

და სახიდან ხელები ჩამოვაღებინე 

მაგრამ ისევ მომკიდა 

- მე კიდე ძლიან მიყვარხარ (იანი)

მითხრა და ლოყაზე მაკოცა

მერე თავი ოდნავ დაბლა ჩასწია და კისერში მაკოცა

თვალებში შემომხედა და ცხირი ცხვირთან მომადო 

ჩვენს თუჩებს მართლა მილიმეტრები აშორებდა 

- ეხლაც იტყვი რომ არაფერს არ გრძნობ ? (იანი)

- ... (მე პასუხი არ გამიცია)

იანმა მისი თუჩები მომადო და ნაზად ძალიან ნაზად  მაკოცა 

და თბილად გამიღიმა 

მე ვეღარ გავძელი და მივეხუტე

♠

მგონი მართლა დიდი თავი გამოვიდა 

აბა როგორიაა ?? 
გავაგრძელო ???