მტრებს არ სძულხარ შენ..!მათ სძულთ საკუთარი თავი,რადგან შენ ხარ ის,რაც მათ სურთ

მე ბედი მაქვს ასეთი,ჩემი სიყვარული განწირულს ეკუთვნოდა მუდამ.მე ის ფერები მიყვარდა,რომელთა შეზავება თვით მეწამლეებსა და მხატვრებსაც გადავიწყნიათ უკვე,ისეთი ჩუქურთმები,თვით უხუცეს კალატოზებს რომ ვეგარ გამოჰყავთ, ისეთი სამოსელი,რომლის ტარებაც უკვე არავის ეხალისება,და ახლა ბედმა იგი შემაყვარა,ვინც ბედისაგან განწირულია"

არ მესმის. ბოლოს და ბოლოს ჩვენ შეგვეძლო ... 
- არა . ოღონდ ეს არა. მეგობრებად დარჩენა? ჩამქრალ გრძნობათა გაცივებულ ლავაზე პატარა ბოსტნის გაშენება? არა, ეს ჩემი და შენი საქმე არ არის. ასე ხდება მხოლოდ პატარა ინტრიგების შედეგეად და მაშინაც საკმაოდ ყალბი გამოდის. სიყვარულს ჩირქს არ სცხებენ მეგობრობით. დასასრული არის დასასრული ...

,ყველა გულს რომ შეეძლოს სხვა გულის შესახვედრად გაღება მთლიანად, ბოლომდე-მაშინ, ალბათ, გამთელდებოდა დანაკუწებული ღმერთი.."

რა ადვილია დამბაჩის დახლა, როცა ძარღვებში სისხლიც კი გტკივა"

თუმცა, ამბობენ, ყვავი სამას წელიწადს ცოცხლობსო, მაგრამ განიცდის კი იმდენს, რასაც პეპელა სამ დღეში.

საკუთარ თავს სხვებზე მაღლა ნუ დააყენებ, რათა ღვთის წინაშე უფრო დაბლა არ დადგე.

რავალი ჩვენგანი სცოდავს უფლის პირველი მცნების წინაშე იმით, რომ რომელიღაც ადამიანი ღმერთზე მეტად უყვარს. ხშირად გვსმენია: „ის თუ მოკვდება, ჩემს სიცოცხლეს აზრი აღარ ექნებაო". ამას ამბობენ ადამიანზე და არა ღმერთზე, რომელმაც ჩვენთვის გაწირა სიცოცხლე.

ღვთის სიყვარული ადამიანისადმი შეუდარებლად მაღლა დგას, ვიდრე ადამიანის სიყვარული ღვთისადმი.

საკუთარი თავით მეტისმეტი უკმაყოფილება სისუსტეა; მეტისმეტი კმაყოფილება კი - სისულელე.

"...მზე ჩავიდა და მთვარე ამოვიდა.
თვალი გაქვს შეჩვეული კაცს თორემ ყველაფერი სასწაულია."

შემოდგომა მუქი სევდისფერია, ჩემი სევდა ფოთოლცვენის ფერია.

იგი ჩემი ავადმყოფობაა.. მე ვკვდ

ჩემს ცხოვრებას კი ვერას ავნებს დროის ძგერება – მიყვარს!... ვუყვარვარ!... და ეს არის ბედნიერება!

მინდა წყალობა მაგრამ ცის არა...ლამაზი სატრფო, მაგრამ სხვის არა..

გუშინდელი დღე იყო სიზმარი!.. დღეს ალბათ თვალებს, სულ სხვისთვის ნაბავ... საინტერესოც სწორედ ის არის, როცა ყოველდღე თავიდან "გაბავ".... (ნიკო გომელაური)

.მე ზღვის ტალღა ვარ, უჩუმრად ვღელავ. ქარიშხალი ვარ– არ მინდა შველა. მე გაზაფხულის ლამაზი დღე ვარ, სიზმრად ქცეული ნატვრის ხეც მე ვარ, ცისკრის ვარსკვლავი, და დილის ქროლვა, მე არვის ვგევარ მე მხოლოდ მე ვარ...

არასოდეს ატკინო გული იმ ადამინს,ვინც შენს თვალებში საკუთარ სიცოცხლეს ხედავს..!!

ჩვენი სიცოცხლე ქვიშის საათს ჰგავს… არ ვიცით, როდის ჩამოვარდება ქვიშის ბოლო მარცვალი… მინდა ჩემი ცხოვრების გზა სუფთა, ღისეული და შინაარსიანი იყოს..

არასდროს მოიკლა თავი საყვარელი ადამიანის სიკვდილის გამო, რადგან ასე მას სამუდამოდ დაშორდები

მატყუარა ადამიანის ბედნიერება წამია

წუთისოფელი არც ისე მრუდეა, ზოგმა თვითონ იცის აცა–ბაცა სიარული.

ჯობია ერთ გონიერს უყვარდე და გაფასებდეს, ვიდრე ათას სულელს...

,,ყველაზე ნაკლებად მაინტერესებს-რატომ მოძრაობენ ადამიანები.. ყველაზე საინტერესო კი ისაა-რა ამოძრავებთ მათ!"

სულის სიმტკიცე ის კი არ არაა, არასოდეს დაეცე, საქმე ისაა დაცემულმა წამოდგომის ძალა იპოვო...

ნუ იტირებ იქ, სადაც არავინ მოგწმენდს ცრემლებს და ნუ იცინებ იქ, სადაც სიცილიც სიყალბეა.

ჩემი სული კი სიყვარულის ფერადი მოზაიკითაა მოჭიქული. ჩემი სუნთქვა ბლოტერია, სიყვარული კი მასზე დაპკურებული სუნამო...

ყველას უნდა სამოთხეშიმოხვედრა,მაგრამ სიკვდილიარავის უნდა...

ბავშვობა ის ზღაპარია,რომელსაც სიამოვნებით ჰყვები მთელი ცხოვრების მანძილზე, ნებისმიერ ასაკში.. ♥

ცხოვრება ჭადრაკია... ბევრი ამბობს მინდა ვიყო პაიკი, ლაზიერი, მეფე… მაგრამ მათ ავიწყდებათ, რომ ვიღაც ამ ჭადრაკს თამაშობს.. 

მთელი უშენობის მფლობელი ვარ,
დიდი დანაკარგის მესაკუთრე. ♥

როცა დაგროვილი ბოღმა მოგაწვება, ნერვებზე თამაში ამ დროს იოლია...
ცრუ იმედები - ესეც რომ გაქრება, მაშინ გაუჩნდება ბედსაც ირონია.. !

ქალისათვის ყველაზე ახლო ადამიანი შვილია , რადგან მხოლოდ მას აქვს დანახული მისი გული შიგნიდან ... ♥ strong>