–ოო ერთი ხო იცი მაგისი ამბავი, წეღან ვუთხარი ის ბიჭი გჯობია თქო და გამიბრაზდა ( ნუცას გაეცინა,სანდროსაც კარგად იცნობდა –მერე როგორ შემოირიგებ
–ოხ რა უნდა ერთ შოკოლადს ვუყიდი და ეგაა
–გამარჯობა შეიძლება? (ისს ბიჭი –რათქმა უნდა არა ( არ დააყოვნა პასუხი სანდრომ –შენ როცა არ არის საჭირო მაშინ ხარ აქ და როცა საჭირო ხარ არა
–ისა უკაცრავად ეს გოგო ჩემი შეყვარებულია (ჩემზე უჩვენა სანდრომ –რაა? (გაკვირვებულმა შევხედე) –ხო როდემდე უნდა ვმალოთ? –მაპატიეთ არ ვიცოდი მე წავალ (სანდრომ თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია) –იცი მგონი აქ ზედმეტი ვარ შეყვარებულ წყვილში და გავალ ხო ? (გაეცინა ნუცას) –ნუცა .. (შევუბღვირე) –გადი გადი... !!! (სანდრო) –რა გინდოდა იმ გოგოსთან ვერ იყავი? –შენ ნუ გამიმთამამდი ძალიან –მიდი რა გაიარე –კაი სახლში გნახავ შენ –კარგი ამის გამო ამიტეხე ერთი ამბავი? –ხო რავიცი –ზარია ეხლა წამოდი,ნერვებ.. გაკვეთილებმა ნელ–ნელა,თუმცა „უმტკივნეულოდ" ჩაიარა,ბოლოს ჩანთას ვალაგებდი და სანდრო მოვიდა –ისა წამო ერთად წავიდეთ მაინც იქნება ის ბიჭი კიდევ გამოჩნდეს –უნდა მაკონტროლო? მიდი რა სახლში და მე ნუცას გამოვყვები, რამენაირად მოვიცილებ თაყვანისმცემლებს –კაი ხო, რო არ მიყვარდე ნახავდი შენ თაყვანისმცემლებს (როგორც იქნა შებრუნდა და ძმაკაცებთან მივიდა) –აუ რამდენს ლაპარაკობს ეს (ნუცა) –არ მიაქციო ყურადღება წამოდი დერეფანში იქნებ ისევ ის ბიჭი ვნახოთ –მოგეწონა? –ნუ ხო რავიცი –ეე რა არის რა ეგ მე მომწონდა –ხოდა ეხლა აღარ მოგეწონება სამწუხაროდ გზაში არავინ შეგვხვედრია.. გადასახვევთან ნუცას დავემშვიდობე –დაგირეკავ მერე (ნუცა) –თუ გადავურჩი სანდროს (მე) –თუ რამეა დამირეკე და მანდ ვარ , ორი ერთზე მოვერევით –მქონდეს შენი იმედი? –არა.. ისე რა ადრე თუ გვიან დავამთავრეთ ლაპარაკი, აიპადი ამოვიღე და როგორც მჩვევია ნელი ნაბიჯებით გავაგრძელე გზა. სახლში როცა მივედი სიჩუმე იყო, სამზარეულოდან კაკუნის ხმა ისმოდა. შევიხედე და სანდრო იჯდა,შეწუხებული სახით,წინ წყალი ედო,მაგიდის ერთ წერტილს მისჩერებოდა და ხელში რაღაცას ათამაშებდა. ვიფიქრე ვერ შემამჩნია და მყუდროებას არ დავურღვევ–თქო. გამობრუნება დავაპირე –მოდი,მოდი დაგინახე –რა გჭირს –ნერვები მაქვს მოშლილი ბოლო დონეზე –მეც,შენ მომიშალე –კაი რა დროს ეგაა ვხუმრობდი, თავში ქვა გიხლია –კაი რა მოგივიდა? –რა და დღეს კარგი ამბავი დამხვდა სახლში ხო იცი, დედას და მამას ჩემს მომავალზე უკვე მიუღიათ გადაწყვეტილება,გადაუწყვეტიათ ჩემი ბედი –და რას გიპირებენ ? (ცოტა მეცინებოდა) –ჰმ..შენ დამსახურებული იურისტი უნდა გამოხვიდეო –და მერე მსახიობობა,მერე თეატრი,მერე კინო?! –მეც ეგ არ ვთქვი,მაგრამ ვინ მისმენს.. 17 წლის ვხდები,დამოუკიდებლობა მინდა მომბეზრდა ეს სხვის ნება–სურვილზე სიარული...როდემდე?! –არ ვიცი როგორ და როდემდე,მაგრამ მაგისთვის დიდი დრო გაქვს და რაც შეეხება ხვალინდელ სკოლის გრაფიკს...რავიცი,რავიცი..ბევრია –კარგი ხო წამოდი..მე მსახიობობა მინდა და რა საჭიროა ეს ქიმია და ფიზიკა,ფუუFFF –ნუ წაიღე ტვინი რა...და ზემოთ რო ამოხვალ შოკოლადი ამოაყოლე მე ყველაფერი მოვამზადე,მაგრამ სანდრომ ცოტა დაიგვიანა..გარეთ გავედი მამას ეკამათებოდა: მამა : – ერთი მასწავლებელი გიშოვე,ყოველდღე მოვა და გამეცადინებს სანდრო: – იყოს რა მამა არ მინდა ვახ მამა: – მსახიობობაზე არც იფიქრო.... რას იტყვიან ამხელა კაცის შვილი იქ ტელევიზორში დაცანცარებსო ?! –აუ სანდრო რა თავი დაანებე და ამოდი (რატომღაც დამიჯერა) –აზრი არ ააქ ლაპარაკს, მაინც მოგიწევს –ეს უკვე აუტანელია –ჩემთვისაც მაგრამ... –რაიმე გამოსავალი ხო უნდა იყოს –შენ წარმოიდგინე და არაფერია დიდხანს ვუყურებდით წიგნებს მაგრამ თავში არაფერი ჩადიოდა –აუ მე ვწვები რა ამის თავი სად მაქ –მიდი ჰე მეც ტკბილად ძილი დავიწყე.მაგრამ ჩემდასამწუხაროდ ისეთი ფხიზელი ძილი მაქვს კარის გაღების ხმამ გამომაღვიძა –იცი რა?! –ეხლა რაღა,რისთვის გამაღვიძე –მოდი გოგო გითხრა –შენ თვითონ –ხო მოკლედ ეხლა....................................................................................................
დაიმახსოვრეთ რომ თქვენი ერთი სიტყვაც ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს და დიდი მადლობა წინა თავის კომენტარებისთვის
არც კი იცით რა ვიგრძენი ამდენი რომ დავინახე
<333
To Be ConTinueD
| 
360
823
600
